8-ارديبهشت-1393, 11:56
(6-ارديبهشت-1393, 19:57)منصوری نوشته: با توجه به تعریف ارائه شده توسط شما باید مکلف در تمام آنات ترک عمل قصد قربت داشته باشد به نحوی که اگر عملی بدون آن انجام شود عصیان صدق می کند و اگر همه محرمات تعبدی باشند با لحظه ای ترک قصد قربت همه محرمات عصیان می شود و این قابل التزام نیست.استمرار قصد قربت در واجبات مطرح است چون از مقوله ی فعل هستند. آیا در محرمات که از مقوله ی ترک هستند، این استمرار لازم است؟
