اما به نظر ما روایت ابن بزیع که ملاک مطهریت آب چاه را ماده دار بودن آن می داند، شامل باران هم می شود و آب باران، ماده دار است چون ما ماده را به معنای مدد رسان معنی کردیم. وقتی یک قطره از باران در ظرف متنجس می افتد، پشت این قطره قطرات دیگری در راه هستند که آن قطرات دیگر هم معتصم هستند و همین کافی برای ماده دار بودن است. ما نیاز به ابر در آسمان برای ماده دار بودن نیستیم بلکه همین پشت داشتن برایمان کافی است. کما این که در جاری هم می گفتیم که اگر رودخانه شیب باشد و نجس با قسمت پایین آن ملاقات کند، پشت سر آن آب های دیگری دارد می آید که معتصم هستند یعنی با ملاقات نجس نمی شوند و این هم یعنی ماده دار بودن. مثل آب جاری، آب بارانی است که از آسمان می آید فقط فرق در افقی و عمودی دارند. کما این که در برف آب هم گفتیم وقتی قسمت پایین برف آب با نجس برخورد کرد اگر بقیه قسمت ها که در مسیر است به اندازه کر باشد، باز هم ماده دار محسوب می شود اما اگر بقیه آب، قلیل باشد، پایین آب نجس شده و بالای آب هم معتصم نیست و با برخورد به نجس، نجس می شود و دیگر ماده دار نیست.( درس خارج فقه، جلسه ۴۹، ۴ دی ۱۴۰۲)
سلام علیکم
استاد فرموده اند ماده داشتن به معنای مدد رسان است. و قطره های باران بعدی را مثال مدد رسان بودن گرفته اند.
با این بیان آیا آبهای قلیلی که سرازیر می شوند(یعنی به نحوی هستند که بالای آنها نجس نمی شود.) آیا اینگونه آبها هم ماده دار و پاک کننده نخواهند بود.
برای وضوح بیشتر: مثلا آب آفتابه را از بالا می ریزید بدون اینکه آب را قطع کنید بعد از مثلا دو ثانیه در همان بار اول پاک نمی کند؟
با عرض سلام و ادب
ماده دار بودن مفهومی عرفی است که عرف باید این را تصدیق کند ودر موردی که شما فرمودید گرچه مدد رسانی هست ولی عرف چنین آبی را ماده دار نمی داند.
(11-دي-1402, 07:21)خیشه نوشته: آقای آمنی عزیز عرفی هم بخواهید حساب کنید عرف آب قلیل رو مدد رسانتر از آب باران میدانند
با عرض سلام و ادب و تشکر
در مورد این مساله این نکته لازم است که بیان شود که مقصود از ماده دار بودن ماده داری است که وصل به منبعی معتصم باشد و مددرسانی بکند مانند جریان آب حمام در روایت که وقتی راوی از حضرت سوال کرد که در این حوضهای کوچک اهل کتاب و جنب و غیره هم هستند حضرت فرمودند آبا متصل به منبعی هست که معتصم باشد و راوی گفت بله و اینجا حضرت فرمودند اشکالی ندارد. بنابراین مقصود از مدد رسانی در جایی است که متصل به منبعی معتصم باشد البته برخی مانند مرحوم امام ماده دار را منصرف از آب باران می دانند و فقط در مواردی که آب از زمین بجوشد آب را ماده دار می دانند.
(11-دي-1402, 07:21)خیشه نوشته: آقای آمنی عزیز عرفی هم بخواهید حساب کنید عرف آب قلیل رو مدد رسانتر از آب باران میدانند
با عرض سلام و ادب و تشکر
در مورد این مساله این نکته لازم است که بیان شود که مقصود از ماده دار بودن ماده داری است که وصل به منبعی معتصم باشد و مددرسانی بکند مانند جریان آب حمام در روایت که وقتی راوی از حضرت سوال کرد که در این حوضهای کوچک اهل کتاب و جنب و غیره هم هستند حضرت فرمودند آبا متصل به منبعی هست که معتصم باشد و راوی گفت بله و اینجا حضرت فرمودند اشکالی ندارد. بنابراین مقصود از مدد رسانی در جایی است که متصل به منبعی معتصم باشد البته برخی مانند مرحوم امام ماده دار را منصرف از آب باران می دانند و فقط در مواردی که آب از زمین بجوشد آب را ماده دار می دانند.
