12-دي-1402, 08:09
فرق اقل اکثر ارتباطی در واجبات و محرمات. در واجبات، اقل یقینی و وجوب اکثر مشکوک است . در محرمات، اقل مشکوک و حرمت اکثر یقینی است.
منتهی نکته مهم این است که اقل و اکثر ارتباطی در محرمات عکس اقل و اکثر ارتباطی در واجبات است از این نظر که: در واجبات وقتی که می گوییم نمی دانیم نماز نه جز است یا جز دهم بنام سوره دارد آنجا می گوییم وجوب اقل یقینی است و وجوب اکثر مشکوک است می گوییم این نه جز که اقل است وجوبش برای ما یقینی است اما ده جزء وجوبش برای ما مشکوک است یعنی وجوب اقل یقینی است و وجوب اکثر مشکوک است اما در محرمات عکس واجبات است یعنی در آنجایی که می دانیم شارع نهی را به این مجموع متعلق کرده مثل وجوب که به مجموع نماز متعلق شده؛ اما اینجایی که به این مجموع را متعلق کرده آیا این ظرف مشکوک هم جزئش هست یا نیست؟ در اینجا اکثر برای ما یقینی است و اقل برای ما مشکوک است یعنی اینکه اگر آمدیم آن نه ظرف را با این ظرف دهم را با هم مرتکب شدیم در اینجا یقین داریم که حرام را انجام دادیم و اکثر همان نه ظرف بعلاوه این ظرف مشکوک است لذا اگر آمدیم این ده ظرف را که یکی از آنها مشکوک است را انجام دادیم مرتکب حرام شدیم اما اگر آمدیم نه تا ظرف را مرتکب شدیم یقین به حرمت نداریم لذا اقل برای ما مشکوک است. اما بالاخره از این نظر فرق دارد که در اینجا عکس واجبات ارتباطیه است اما بالاخره نسبت به این جزء مشکوک ما برائت جاری می شود زیرا نمی دانیم که این جز داخلش هست یا نیست لذا برائت جاری می شود. پس فرض سوم هم مساله اش روشن است.
درس خارج اصول جلسه 197 . تاریخ 16 فروردین 1390
منتهی نکته مهم این است که اقل و اکثر ارتباطی در محرمات عکس اقل و اکثر ارتباطی در واجبات است از این نظر که: در واجبات وقتی که می گوییم نمی دانیم نماز نه جز است یا جز دهم بنام سوره دارد آنجا می گوییم وجوب اقل یقینی است و وجوب اکثر مشکوک است می گوییم این نه جز که اقل است وجوبش برای ما یقینی است اما ده جزء وجوبش برای ما مشکوک است یعنی وجوب اقل یقینی است و وجوب اکثر مشکوک است اما در محرمات عکس واجبات است یعنی در آنجایی که می دانیم شارع نهی را به این مجموع متعلق کرده مثل وجوب که به مجموع نماز متعلق شده؛ اما اینجایی که به این مجموع را متعلق کرده آیا این ظرف مشکوک هم جزئش هست یا نیست؟ در اینجا اکثر برای ما یقینی است و اقل برای ما مشکوک است یعنی اینکه اگر آمدیم آن نه ظرف را با این ظرف دهم را با هم مرتکب شدیم در اینجا یقین داریم که حرام را انجام دادیم و اکثر همان نه ظرف بعلاوه این ظرف مشکوک است لذا اگر آمدیم این ده ظرف را که یکی از آنها مشکوک است را انجام دادیم مرتکب حرام شدیم اما اگر آمدیم نه تا ظرف را مرتکب شدیم یقین به حرمت نداریم لذا اقل برای ما مشکوک است. اما بالاخره از این نظر فرق دارد که در اینجا عکس واجبات ارتباطیه است اما بالاخره نسبت به این جزء مشکوک ما برائت جاری می شود زیرا نمی دانیم که این جز داخلش هست یا نیست لذا برائت جاری می شود. پس فرض سوم هم مساله اش روشن است.
درس خارج اصول جلسه 197 . تاریخ 16 فروردین 1390
