24-فروردين-1394, 03:47
با سلام مجدد
مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی از مراجع و اساتید اخلاق تهران
در کتاب اخلاق الهی جلد 4 ص 248 در تعریف شماتت این گونه آورده اند:
«شماتت نزد دانشمندان اخلاق اظهار شادمانی از مصیبت دیگران است. وقتی شخصی دریابد که بر برادر دینی اش، مصیبتی وارد شده است اگر اظهار خوشحالی و سرور کرده، به سر کوفت بلادیده بپردازد، گرفتار بیماری شماتت شده است؛ البته سرکوفت و سرزنش در برابر رفتاری است که از شخص بلادیده سرزده است به این معنا که شماتت کننده با اظهار سرور از بلایی که بر سر دیگری آمده، مصیبت را نتیجه آن رفتار می داند و چه بسا در سرکوفت، به بیان آن نیز بپردازد» .
در کتاب اخلاق الهی جلد 4 ص 248 در تعریف شماتت این گونه آورده اند:
«شماتت نزد دانشمندان اخلاق اظهار شادمانی از مصیبت دیگران است. وقتی شخصی دریابد که بر برادر دینی اش، مصیبتی وارد شده است اگر اظهار خوشحالی و سرور کرده، به سر کوفت بلادیده بپردازد، گرفتار بیماری شماتت شده است؛ البته سرکوفت و سرزنش در برابر رفتاری است که از شخص بلادیده سرزده است به این معنا که شماتت کننده با اظهار سرور از بلایی که بر سر دیگری آمده، مصیبت را نتیجه آن رفتار می داند و چه بسا در سرکوفت، به بیان آن نیز بپردازد» .