مساله جدید: شماتت و جبران آن

[رضا اسکندری]

با سلام خدمت ریحان عزیز
با تشکر از زحمات شما

به خدمت شما عارضم که ظاهرا مساله به درستی طرح شده است- البته ما ابرئ نفسی- ولکن اشتباهی که در برداشت از عبارت بنده شده این است که به جای واژه «شمت» شما واژه «شتم» برداشت کردین. بنابراین همه این روایاتی که ذکر کردید مربوط به باب دیگری خواهد بود.

سلام
بله حق با شماست و مطلب بالایی بنده ارتباطی با موضوع شما ندارد و بنده اشتباه کردم و از این جهت معذرت خواهی می کنم.
اما با این حال باز هم شمت به معنای سرزنش نیست. برای روشن شدن مطلب مراجعه به کتب لغت می کنیم.
در تمامی کتب لغت شمت به معنای خوشحالی بر مصیبتی که به دیگری (یا دشمن) می رسد معنا شده است.
العین جلد 6 صفحه 247
المحیط فی اللغة جلد 7 صفحه 307
الصحاح جلد 1 صفحه 255
معجم مقائیس اللغة جلد 3 صفحه 210
شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم جلد 6 صفحه 3545
النهایة فی غریب الحدیث جلد 2 صفحه 499
المصباح المنیر جلد 2 صفحه 322
تاج العروس جلد 3 صفحه 80
مفردات الفاظ القرآن صفحه 463

بنابراین آنچه منظور از شماتت است همان خوشحالی به مصیبت دیگران است. و حقیر متوجه نشدم چرا در کلمات جناب آقا مجتبی تهرانی سرکوفت و سرزنش هم از شماتت محسوب شده است.