اولا: یک مقدمه مطویه را سائل فرض کرده است و آن اینکه تنها راه وجود حکم فعلی وجود امر بالخصوص به جاهل است در حالیکه این مقدمه غلط است و این چنین نیست که تنها راه وجود حکم فعلی وجود امر بالخصوص به جاهل باشد بلکه می توان حکم فعلی برای جاهل قاصر را از اطلاق خطابات اولیه و اینکه جهل عقلا مانع توجه تکلیف به جاهل نیست کشف کرد یا حتی ممکن است بتوانیم مثل خطابات قانونیه را تصویر کنیم البته این نکته را هم باید توجه کرد که حکم فعلی در کلام آخوند حکم منجز نیست حکم منجز را ایشان فعلی من جمیع جهات تعبیر می کند و از همین حکم فعلی می شود کشف ملاک کرد
و ثانیا: در محل بحث، یعنی نماز در دار غصبی تزاحم بین ملاک غصب و ملاک صلات است و مرحوم آخوند می فرمایند در صورت غلبه ملاک امر، نماز صحیح است آخر تنبیه اول صفحه 174 کفایه را ملاحظه فرمایید و این خود یک بحث مستقلی جدای از بحث کشف ملاک است.
و ثانیا: در محل بحث، یعنی نماز در دار غصبی تزاحم بین ملاک غصب و ملاک صلات است و مرحوم آخوند می فرمایند در صورت غلبه ملاک امر، نماز صحیح است آخر تنبیه اول صفحه 174 کفایه را ملاحظه فرمایید و این خود یک بحث مستقلی جدای از بحث کشف ملاک است.
