امر مولوی و امر ارشادی

[فقیه]

بسم الله الرحمن الرحیم
ارشادی بودن امر به اطاعت خداوند به خاطر این است که بسیار غیر عرفی است که خداوند واجب کند اطاعت از خود را, که از این تعبیر میشود به لزوم تسلسل؛ ومیتوان گفت که مولوی بودن آن لغو است، والبته این نه به معنای لغو بودن اصل صدور این خطاب است، زیرا میتوان فایده تنبه بر حکم عقل برای آن تصور کرد

اصلا یکی از اغلاط همین لزوم تسلسل است، مولی کلامی بصورت قضیه حقیقیه فرموده و هر اطاعتی در ان تصور شود را شامل میشود وهیچ موونه زائدی برای مولی ندارد که به سختی بیفتد، ولذا همین که در ذیل کلامتان اشاره فرمودید، اگر میتوان فایده تنبه برای ان تصور کرد خب میتواند مولوی هم باشد، مثل برائت شرعیه برای کسانی که برائت عقلیه را قبول دارند که باز هم گفته اند مولوی است. واگر نمیتوان فایده ای تصور کرد، ارشادش هم لغو است،‌چون ارشاد به چیزی که واضح است از سوی مولی عبث است.