یکی از کارهای اصول تفسیر متون دینی اعم از قرآن و روایات است. حال می بینیم هرگاه فهم فلسفی برای تفسیر این گزاره ها به میدان می آید، به کلی ظاهر آن ها را نابود کرده و آن ها را از حیّز انتفاع انداخته است؛ چرا که مخاطب این گزاره ها عرف بوده و شارع با زبان خودشان سخن گفته (و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه) و مسلماً مضرّ ترین کار در فهم این متون تفسیر فلسفی آن هاست که هیچ ارتباطی با فهم مخاطبشان ندارد. وقتی فهم فلسفی را داخل در تفسیر این متون می کنیم احتمالاتی را زنده می کنیم که حتی به ذهن مخاطب این خطاب ها هم خطور نمی کرد.
در بحث کلام هم با نظر برادر "منتظر القائم" کاملاً موافقم. خیلی اوقات پیش می آید که اگر توجه به یکی از مسلمات علم کلام کنیم، بسیاری از بحث ها به کلی مسیرشان تغییر می کند و یا اصلاً شکل نمی گیرند.
در بحث کلام هم با نظر برادر "منتظر القائم" کاملاً موافقم. خیلی اوقات پیش می آید که اگر توجه به یکی از مسلمات علم کلام کنیم، بسیاری از بحث ها به کلی مسیرشان تغییر می کند و یا اصلاً شکل نمی گیرند.
samimi.blog.ir
