(30-بهمن-1397, 20:31)سید رضا حسنی نوشته: به نظر حقیر هیچ تنافی بین دو روایت نیست. در روایت اول آمده است که ابتدائا نمازی که بر عهده ی مکلفین بوده است 50 نماز بوده است (نه پنجاه رکعت) سپس پیامبر گرامی اسلام به درخواست حضرت موسی از خداوند متعال تخفیف گرفت و آ نرا به 5 نماز که عبارتند از نماز های پنجگانه ی ظهر و عصر و صبح و مغرب  و عشاء تقلیل داد.
در روایت دوم بحث رکعات نماز ها مطرح است. یعنی بعد از اینکه نبی مکرم اسلام نسبت به اصل نماز ها که پنجاه نماز بود و آن ها را تبدیل به پنج نماز کرد، این پنج نماز ابتدائا هر کدام دو رکعت دو رکعت بود، پیامبر گرامی اسلام به همین رکعات تعدادی رکعت دیگر اضافه کردند. اینطور نیست که نماز دیگری اضافه کرده باشند و هیچ منافاتی با حدیث دیگر ندارد.
پس ماحصل جمع این شد که پیامبر گرامی اسلام در تعداد نماز ها از خدای متعال تخفیف گرفتند لکن بعد از تخفیف و تقلیل در تعداد نماز ها، تعداد رکعات آن ها را کمی زیاد تر کردند.

(5-اسفند-1397, 18:44)خیشه نوشته: به نظر میاید که روایت دسته اول که بحث تقلیل مطرح است از لحاظ مضمونی ضعیفت هستند. بحث عدم طاقت امت مطرح میشود چطور میشود که امت پیامبر طاقت نداشته باشد ولی خداوند باز هم تکلیف کرده باشد. قدرت که شرط عقلی تکالیف است. این نکته هم اضافه شود که امت پیغمبر از امتیاز ویژه ای نزد خداوند برخوردار بودند لذا بعضی از احکام امتنانی در اسلام مطرح است. با این حال خداوند تکالیف طاقت فرسایی برای مسلمانان گذاشته باشد. علاوه بر این طبق این رفت و برگشت هایی پیامبر و رد و بدل شدن حرفهای حضرت موسی و پیامبر بحث مصلحت و مفسده احکام و غیره خیلی جایگاهی ندارند. اگر واقعا مصلحت وجود دارد چرا کم شود. اگر شما بحث تسهیل را مطرح کنید پس تزاحم ملاکات است لذا با رو زدن و واسطه قرار دادن و غیره خیلی مشکل حل نمیشود. و عبارات دیگری که در روایت وجود دارد. حال بنده از سند روایت خبری ندارم اما به لحاظ مضمون، نسبت به روایت اضافه کردن ضعیف است.