مستندات روایی ملکیت محیی نسبت به زمین موات بالاصاله - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=9) +---- انجمن: فقه استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=14) +---- موضوع: مستندات روایی ملکیت محیی نسبت به زمین موات بالاصاله (/showthread.php?tid=1745)

مستندات روایی ملکیت محیی نسبت به زمین موات بالاصاله - هادی اسکندری - 26-دي-1398 مستندات روایی ملکیت محیی نسبت به زمین موات بالاصاله   رأی مشهور فقهاء این است که محیی به واسطه ی احیاء مالک زمین موات می گردد؛ برخی از مستندات روایی این قول بدین شرح است: 1. صحیحه محمد بن مسلم: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ أَيُّمَا قَوْمٍ أَحْيَوْا شَيْئاً مِنَ الْأَرْضِ وَ عَمَرُوهَا فَهُمْ أَحَقُّ بِهَا وَ هِيَ لَهُمْ.[1] تعبیر «و هی لهم» دلالت بر ملکیت محیی دارد؛ و مراد معصوم از «احق بها» را روشن می کند. 2. صحیحه فضلاء: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ أَبُو بَصِيرٍ وَ فُضَيْلٌ وَ بُكَيْرٌ وَ حُمْرَانُ وَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَحْيَا أَرْضاً مَوَاتاً فَهِيَ لَهُ.[2] 3-موثقه سکونی: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ غَرَسَ شَجَراً أَوْ حَفَرَ وَادِياً بَدْءاً لَمْ يَسْبِقْهُ إِلَيْهِ أَحَدٌ وَ أَحْيَا أَرْضاً مَيْتَةً فَهِيَ لَهُ قَضَاءً مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ص.[3] 4-صحیحه عبدالله بن سنان: وَ رَوَى الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سُئِلَ وَ أَنَا حَاضِرٌ عَنْ رَجُلٍ أَحْيَا أَرْضاً مَوَاتاً فَكَرَى فِيهَا نَهَراً وَ بَنَى بُيُوتاً وَ غَرَسَ نَخْلًا وَ شَجَراً فَقَالَ هِيَ لَهُ وَ لَهُ أَجْرُ بُيُوتِهَا وَ عَلَيْهِ فِيهَا الْعُشْرُ فِيمَا سَقَتِ السَّمَاءُ أَوْ سَيْلُ وَادٍ أَوْ عَيْنٌ وَ عَلَيْهِ فِيمَا سَقَتِ الدَّوَالِي وَ الْغَرْبُ نِصْفُ الْعُشْرِ‌[4]. مخالفین مشهور با استناد به روایاتی چون صحیحه ابی خالد کابلی[5]و صحیحه سلیمان بن خالد[6] صحیحه عمر بن یزید[7] روایت مسمع بن عبدالملک[8] برآنند که تعبیر «وهی لهم» در این روایات، دلالت بر اولویت دارد و نه ملکیت.   [1] الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج5، ص279. [2] تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج7، ص152. [3] الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج5، ص280. [4] من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج3، ص241. [5] الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج5، ص279. [6] تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج7، ص147. [7] تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج4، ص145. [8] تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج4، ص144.