تحلیل وضع تعیینی استعمالی بر اساس مسلک قرن اکید - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20) +---- انجمن: اصول استاد سیدمحمدجواد شبیری (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=25) +---- موضوع: تحلیل وضع تعیینی استعمالی بر اساس مسلک قرن اکید (/showthread.php?tid=3184)

تحلیل وضع تعیینی استعمالی بر اساس مسلک قرن اکید - مسعود عطار منش - 10-آذر-1402 درس خارج اصول جلسه 8 مورخ 15 مهر 1402 از مجموع کلمات محقق خراسانی در کفایه استفاده می­شود وضع به دو گونۀ تعیینی و تعیّنی تقسیم می­شود؛ وضع تعیینی نیز به دو گونۀ وضع تعیینی بالإنشاء _یعنی وضع تعیینی­ ای که با انشاء محقق می­شود_ و وضع تعیینی بالإستعمال _یعنی وضع تعیینی­ ای که با استعمال محقق می­شود_ تقسیم­ پذیر است. مرحوم شهید صدر می­فرماید پس از پذیرش مسلک قرن اکید، امکان­پذیر بودن وضع تعیینی استعمالی نیز روشن است. تعبیر ایشان از این قرار است: و أما الوضع الاستعمالي، فيراد به إنشاء الوضع و إيجاده باستعمال واحد بأن يستعمل اللفظ في معنى لم يكن موضوعا بإزائه و لا مستعملا فيه بعلاقة المجاز بقصد تعيينه له. و تصوير هذا القسم من الوضع على المسلك المختار في حقيقة الوضع واضح، لأن استعمال اللفظ في معنى لم يعهد له يكون بنفسه مصداقا للقرن الخارجي بينهما، ….[1] فرمایش ایشان برای ما قابل هضم نیست. مجرد کنار هم قرار گرفتن لفظ و معنا چگونه منشأ ایجاد قرن اکید می­شود. قرن اکید باید به گونه­ ای باشد که با آمدن لفظ، معنا به ذهن خطور کند. شما این لفظ خاص را کنار این معنا قرار دادید و بینشان اقتران برقرار کردید ولی در قرن اکید قرار است بین طبیعی لفظ و معنا اقتران اکید برقرار شود به طوری که هر بار این لفظ و مشابهش به کار برود، معنا به ذهن خطور کند؛ مجرد این که این لفظ خاص با معنا مقترن شود برای تحقق قرن اکید کافی نیست بلکه ارتباط و ملازمه باید بین طبیعی لفظ و معنا باشد. [1] بحوث في علم الأصول، ج‏1، ص: 97