ارسالها: 267
موضوعها: 120
تاریخ عضویت: آبان 1393
اعتبار:
10
سپاس ها 87
سپاس شده 82 بار در 66 ارسال
به نظر می رسد اگر ابهام در زمان صدور وجود داشته است تبیین حکم در ناحیه عملکرد شارع محسوب میشود ولی اگر این ابهام در طول زمان و به جهت خفاء قرائن حاصل شده است نقصی از ناحیه عملکرد شارع نبوده و مرجع اصول عملیه است
ارسالها: 76
موضوعها: 11
تاریخ عضویت: بهمن 1392
اعتبار:
2
سپاس ها 69
سپاس شده 37 بار در 28 ارسال
3-ارديبهشت-1397, 06:24
(آخرین تغییر در ارسال: 3-ارديبهشت-1397, 06:41 توسط 89194.)
عرض بنده هم دقیقا همین است که اگر در زمان ابلاغ، مفهوم آن موضوع واضح بود و بعدا مشتبه شد در این صورت شارع در بیان کوتاهی نکرده است.
لذا وظیفه ای ندارد
تحیر مکلف را که از عدم فهم موضوع ناشی شده است را نیز با اصول عملیه حل نموده. لذا هیچ چیزی بر عهده شارع نیست.
ارسالها: 76
موضوعها: 11
تاریخ عضویت: بهمن 1392
اعتبار:
2
سپاس ها 69
سپاس شده 37 بار در 28 ارسال
3-ارديبهشت-1397, 06:42
(آخرین تغییر در ارسال: 3-ارديبهشت-1397, 06:44 توسط 89194.)
امیدوارم اشکال و ابهام عزیزمون آقای حائری رو هم با پاسخ بالا رفع کرده باشم.
ارسالها: 76
موضوعها: 11
تاریخ عضویت: بهمن 1392
اعتبار:
2
سپاس ها 69
سپاس شده 37 بار در 28 ارسال
منظورتون از تفصیل بین شبهات مفهومیه و حکمیه چیست.؟
من به نقل از استاد شبهات مفهومیه را از اقسام شبهه حکمیه بیان کردم.
ارسالها: 172
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
17
سپاس ها 155
سپاس شده 79 بار در 59 ارسال
خلاصهی عرایض حقیر این بود که این که بخواهیم بین «وجود شبهه از ابتدا» و «حدوث شبهه» تفصیل بدهیم، ارتباطی به بحثی که از استاد مطرح نمودید ندارد.
بحث در این بود که «شبهات مفهومیه (چه شبههای که از ابتدا وجود داشته، و چه شبههای که بعدا عارض شده) ملحق به شبهات حکمیه است یا موضوعیه؟»
ارسالها: 76
موضوعها: 11
تاریخ عضویت: بهمن 1392
اعتبار:
2
سپاس ها 69
سپاس شده 37 بار در 28 ارسال
اشکال بنده هم این است که باید تفصیل داد و گفت که اگر شبهه مفهومیه در زمان صدور وجود نداشته نمی توان این را شبهه حکمیه نامید.
به عبارت دیگر اطلاق کلام استاد محل اشکال است.
ارسالها: 76
موضوعها: 11
تاریخ عضویت: بهمن 1392
اعتبار:
2
سپاس ها 69
سپاس شده 37 بار در 28 ارسال
استاد شمس در رابطه به موضوعیه و حکمیه بودن شبهه فرموده است که ملاک حکمیه بودن این است که رفعش فقط به دست شارع انجام می گیرد. ولو شارع در مورد بیان آن کوتاهی نکرده باشد ولی به هر ترتیب می بینیم که با رجوع به امور خارجی قابل رفع نیست. این را شبهه حکمیه می گویند.
با این بیان، شبهه مفهومیه ولو فرضا در صدر اسلام واضح و فاقد شبهه بوده ولی همین که در عصر ما مبهم است و با مراجعه به امور خارجی قابل رفع نیست، شبهه حکمیه به حساب می آید زیرا کسی جز شارع نمی تواند آن را رفع کند.