30-فروردين-1395, 21:26
(آخرین تغییر در ارسال: 30-فروردين-1395, 21:27 توسط استاد راهنما12.)
(28-فروردين-1395, 19:00)emameasr نوشته: با این جوابی که دادید ظاهرا دیگه نمیشه ادامه داد چون شما بحث رو بردید سراغ مبانی و اونجا هم هر کدوم از مبانی بحث جدایی می طلبد. اما شما از ابتدا با این نگاه وارد نشدید و نمیدانم چرا الان این مطالب را بیان میکنید چرا از همان اول نفرمودید که معلوم نیست علت نماز قصر این باشد؟
ولی خواهش من این است که به دور از چیزهایی که تا به حال شنیده ایم و فارغ از همه این ذهنیت ها یک بار وجدانی به مساله نگاه کنیم و روایات بحث نماز مسافر را هم ببینیم بعد بررسی کنیم که آیا علت چیزی جز حرج است؟ اینکه این حکمت است و شاید علت دیگری داشته و... را من هم شنیده ام ولی اینها به نظرم درست نیستند. فقط کافیه یه مقدار خودمون رو از فضای شنیده ها دور کنیم و مستقل به قضیه نگاه کنیم.
به نظرم باید به این سوال پاسخ بدهید که با فرض پذیرش حکمت بودن تخفیف برای نماز قصر، وقتی به شبهه مفهومی نمیدانید کدام سفر است که مشمول این تخفیف است چگونه فرد را مستحق این تخفیف می دانید و حکم به لزوم جمع را منافی با این تخفیف می دانید؟!!!
ابتدا اثبات بفرمایید که این فرد (که نمی دانیم آیا سفر موجب قصر در حق او محقق شده است یا نه) مشمول حکم قصر هست بعد نتیجه بگیرید حکم به جمع خلاف حکمت جعل قصر است.
(29-فروردين-1395, 19:19)امین 69 نوشته: برادر عزیز! با این حکمی که شما کردید پس دیگر هیچ چیزی را نمی توان به خدا نسبت داد، چون تشریع است و دروغ. مثلاً نمی توانیم بگوییم خدا نماز را 17 رکعت قرار داده است چون این را عقل ما از روایات یا هر چیز دیگر فهمیده است و چنین حکمی کرده است. و یا اصلاً حکم حرمت همان شرابی را که می فرمایید عقل ما از قرآن و روایات استفاده کرده است. اگر فرقی بین این دو می بینید بفرمایید و یا اگر قائل به همین هستید نیز لطفاً بفرمایید.
ظاهرا تفاوت بین کشف حکم شرعی توسط عقل یا فهم عرفی یا ... با حکم عقل به چیزی را دقت نکرده اید. اگر مایل به ادامه بحث در این مساله بودید موضوع جدیدی ارسال بفرمایید.