3-دي-1401, 17:22
(3-دي-1401, 16:44)علاوی نوشته:نقل قول:عبارت محقق این است «لو أخذ الجعل من المتحاكمين ففيه خلاف و الوجه التفصيل فمع عدم التعيين و حصول الضرورة قيل يجوز و الأولى المنع»
کلام محقق را این طور معنا می کنیم: ... اگر قضا تعین ندارد ولی شخص مضطر به اخذ اجرت است بعضی قائل به جواز شده اند ولی به نظر ما (محقق) اولی عدم جواز است چون از موارد اخذ اجرت بر واجب است و قضاوت بر او تعین ندارد. ...قضا متعین نیست ولی [به دلیل مشکل مالی به انتخاب قضاوت] ضرورت دارد ممکن است کسی بگوید به خاطر ضرورت می تواند اخذ اجرت کند ولی محقق فرموده است که در این حالت هم قائل به منع می شویم چون ناچار به اخذ اجرت بر قضا نیست و به دلیل عدم تعین قضا می تواند شغل دیگری را انتخاب کند. استدلال بر مطلب هم همان می شود که مرحوم کنی فرمود که در ظرف اضطرار و با وجود تعین قضا، تزاحم بین وجوب قضا و وجوب حفظ نفس رخ می دهد. زیرا آن چیزی که جایز نیست اخذ اجرت بر واجب است ولی در ظرف اضطرار تزاحم رخ می دهد بین وجوب حفظ نفس و وجوب قضا که در این صورت وجوب قضا ساقط می شود و اخذ اجرت در این صورت دیگر اخذ اجرت بر واجب نیست.
درس خارج فقه استاد محمد محمدی قایینی 98/07/20
https://www.eshia.ir/feqh/archive/text/g...98/980720/
اگر در فرضی که برای فردی پذیرش شغل قضا تعین ندارد و می تواند شغل دیگری هم پیدا کند ولی به دلیل مشکل مالی اضطرار به پذیرفت قضاوت هست. بگوییم اخذ اجرت اشکالی ندارد زیرا اخذ اجرت بر واجبات نیست زیرا وجوب قضا ساقط شده است.
اشکال این است که در شرایط فعلی سن ورود به دستگاه قضایی و استخدامی کم است یعنی در شرایطی که فرد هنوز تشکیل خانواده نداده یا فرزندان زیادی ندارد یا به دلیل جوانی خود و والدینش مبتلا به هزینه های درمان نشده دچار اضطرار مالی هم نشده ولی بعد از ابتلا مالی در سنین بالاتر، دیگر به دلیل اضافه سن نمی تواند وارد قضا شود.
مقصود این است که اگر اضطرار و حفظ نفس وجوب داشته باشد. تزاحم وجوب حفظ نفس با وجوب قضا فعلی نیست. بلکه اضطرار مالی و لزوم و وجوب حفظ نفس در آینده دور بعد از فرزند دار شدن یا بیماری والدین اتفاق می افتد.
این نظر استاد قائینی هم مرتبط است.
نقل قول: اگر آنچه در آینده اتفاق می‌افتد واجب باشد مثلا معالجه در آینده بر این فرد واجب باشد، لمس و نظر [نامحرم در امروز] برای او جایز است و یا تعلم واجب می‌شود و لمس و نظر هم واجب می‌شود
http://www.qaeninajafi.ir/component/k2/i...09-27.html
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
