3-ارديبهشت-1397, 18:51
(3-ارديبهشت-1397, 06:24)89194 نوشته: عرض بنده هم دقیقا همین است که اگر در زمان ابلاغ، مفهوم آن موضوع واضح بود و بعدا مشتبه شد در این صورت شارع در بیان کوتاهی نکرده است.
لذا وظیفه ای ندارد
تحیر مکلف را که از عدم فهم موضوع ناشی شده است را نیز با اصول عملیه حل نموده. لذا هیچ چیزی بر عهده شارع نیست.
تفصیلی که از حضرت استاد مطرح نمودید، تفصیل بین شبهه‌ی مفهومیه و حکمیه بود.
این که بین شبهه‌ای که از ابتدا وجود داشته، و شبهه‌ای که بعدا عارض شده، فرقی گذاشته شود، سر جای خود محل بحث و مناقشه است.
این که شبهه بعدا عارض شده باشد، می‌تواند در شبهه‌ی حکمیه هم باشد و اختصاصی به شبهات مفهومیه ندارد.
به طور خلاصه: فارق بین «شبهه‌ی حکمیه» و «شبهه‌ی مفهومیه» روشن نشد.
