19-فروردين-1398, 16:31
جای تأسف است که برخی، بیان روایات نورانی اهل بیت علیهم السلام را تطویل می خوانند و به قدری ذهنشان با تبلیغات سیاسی خو گرفته که هر ندای مخالفی را ناشی از بی دقتی و نا فهمی تصور می کنند...بنده کمتر از این هستم که بخواهم در مورد روایات نظر خود یا فضای ذهنی ناقصم را حاکم بدانم، آیا مرحوم نعمانی که با فاصله ی اندکی از غیبت صغری کتاب ارزنده ی (الغیبة) را نگاشته نیز با فضای ذهنی خود و با بی دقتی روایات را ملاحظه کرده؟ ایشان بابی به این عنوان منعقد کرده «باب ما روي فيما أمر به الشيعة من الصبر و الكف و الانتظار للفرج و ترك الاستعجال بأمر الله و تدبيره» که به خوبی گویای نظر وی در زمینه وظیفه در زمان غیبت است. در این باب برخی روایاتی که بیان شد و همچنین روایات صریحتری در نهی از قیام نقل شده است.
ایا مرحوم حر عاملی و میرزای نوری (ره) نیز دقتی در فهم روایات نداشته اند که جمله ای از این روایات را در باب «حکم الخروج بالسیف قبل قیام القائم علیه السلام» ذکر نموده اند؟
نیازی به ذکر نظرات علما بیش از این نیست چه این که اگر بنا به حق جویی باشد بدون تأیید آوردن از کلام علما هم خود روایات گویا هستند، و اگر خدای نکرده بنا بر حق پوشی است اجماع کل علما نیز سود بخش نخواهد بود (ابو الحسن اشعری در مقالات گوید: روافض اجماع دارند بر این که خروج به سیف و قیام بدون امام جائز نیست)
ایا مرحوم حر عاملی و میرزای نوری (ره) نیز دقتی در فهم روایات نداشته اند که جمله ای از این روایات را در باب «حکم الخروج بالسیف قبل قیام القائم علیه السلام» ذکر نموده اند؟
نیازی به ذکر نظرات علما بیش از این نیست چه این که اگر بنا به حق جویی باشد بدون تأیید آوردن از کلام علما هم خود روایات گویا هستند، و اگر خدای نکرده بنا بر حق پوشی است اجماع کل علما نیز سود بخش نخواهد بود (ابو الحسن اشعری در مقالات گوید: روافض اجماع دارند بر این که خروج به سیف و قیام بدون امام جائز نیست)
