9-اسفند-1391, 01:05
(6-اسفند-1391, 23:17)86131 نوشته: اقای سیسنانی قائلند بجریان قاعدة فراغ در شکّ درصحّت عمل بدون شرط زائدی، بخلاف نظر آقای خوئی و امام خمینی و صاحب عروة که قائلند که قاعده جاری می شود إلا در دو صورت: 1- موردی که شخص شاکّ علم به غفلت حین عمل دارد.
2- موردی که خلل محتمل در عمل ناشی از جهل در حکم باشد، نه ناشی از غفلت حین عمل.
مرحوم آقای خوئی درحاشیه برعروة بحث فروع علم اجمالی از این نظرشان برگشته اند و درمواردی که احتمال خلل ناشی از جهل به حکم است نیز قائل به جریان قاعده فراغ میشوند.فقط درمواردی که ناشی از غفلت باشد جاری نمیدانند به خاطر اینکه تعبیر أذکریت که درروایت آمده است را علت حکم میدانند نه حکمت.حضرت استاد شهیدی نیز نظرشان همین است یعنی درمواردی که ناشی از جهل به حکم باشد جاری میدانند اما درمواردی که ناشی ازغفلت باشد جاری نمیدانند.حاج آقای سیستانی ومرحوم آقاضیا چون أذکریت راحکمت حکم میگیرند حتی درموردی که شخص علم به غفلت حین عمل هم داشته باشد بازهم جاری میدانند.