(15-اسفند-1391, 00:22)سید حسینی نوشته: استاد شهیدی میفرماید:حکومت رادرجائی قائلیم که حالت ناسخه نسبت به تنقیح حال حالت منسوخه اصل مثبت نیست اما اصل حالت منسوخه نسبت به حالت ناسخه اصل مثبت است.این تمام معیار درباب حکومت است وسر تقدیم اصل سببی بر مسببی همین است.مثال هم میزدند به استصحاب طهارة آب با استصحاب نجاست ثوب.استصحاب طهارة اب میتواند حال ثوب راتنقیح کند چون اثر شرعی آن است اما استصحاب نجاست ثوب نمیتواند حال آب راتنقیح کند چون لازمه عقلی ان است.
وباهمین بیان فرمایش آقای خوئی را درعدم جریان استصحاب درشبهات حکمیه رد میکنند.که توضیحش را دربخش اصول ایشان داده ام.
والله نمیدانم!
چون مطالب ما معمولا حفظیه و
فکر کرده نیست، مثال که عوض
میشه درمونده میشیم.D
در استصحاب اب واستصحاب نجاست ثوب
بنظر من هر دوی انها مدلول التزامی است
وفرقی ندارند، و وجه تقدمی که ذکر فرمودید
درست در نمیاد در ذهن قاصر من البته.
بخلاف قاعده طهارت و استصحاب نجاست ثوب
که میتوان ادعا کرد که مدلول مطابقی و التزامی است
وفرق دارند.
والله العالم