23-آذر-1398, 19:28
(آخرین تغییر در ارسال: 23-آذر-1398, 19:35 توسط ارادتمند آیت الله مکارم.)
منظور بنده از نیت، حسن و قبح فاعلی بود.
نگاه کنید هر عملی دو حسن و قبح برایش متصور است.یکی فعلی یکی فاعلی.جنبه خارجیت و مطابقت آن با واقع(=جنبه فعل) هم خارج از قدرت انسان است و هم به هیچ وجه من الوجوه ربطی به انسان ندارد.فلذا مدار استحقاق ثواب و عقاب هم نمی تواند ربطی به آن داشته باشد.
آنچه به انسان مربوط است و ثواب و عقاب هم فقط می تواند بر روی آن باشد، فقط حسن و قبح فاعلی است.
به همین خاطر اوامر شارع هم باید به روی فقط جنبه فاعلی برود. چرا که قسمتی از این مجموعه(که جنبه فعلی باشد)، هیچ ارتباطی با انسان ندارد!
این خیلی دقیقه.
نگاه کنید هر عملی دو حسن و قبح برایش متصور است.یکی فعلی یکی فاعلی.جنبه خارجیت و مطابقت آن با واقع(=جنبه فعل) هم خارج از قدرت انسان است و هم به هیچ وجه من الوجوه ربطی به انسان ندارد.فلذا مدار استحقاق ثواب و عقاب هم نمی تواند ربطی به آن داشته باشد.
آنچه به انسان مربوط است و ثواب و عقاب هم فقط می تواند بر روی آن باشد، فقط حسن و قبح فاعلی است.
به همین خاطر اوامر شارع هم باید به روی فقط جنبه فاعلی برود. چرا که قسمتی از این مجموعه(که جنبه فعلی باشد)، هیچ ارتباطی با انسان ندارد!
این خیلی دقیقه.
