7-اسفند-1399, 20:40
(6-اسفند-1399, 01:41)محمود رفاهی فرد نوشته: عرض بنده این است که اگر می خواهیم به این سوال بپردازیم که متعلق حب و ... چیست اول باید ببینیم که مراد از متعلق و تعلق چیست؟ آیا وقتی من، دوستدار زید می شوم یک ربطی در واقع بین من (یا دوستی من) و زید برقرار می شود که حالا بحث کنیم طرف این ربط، وجود خارجی زید است یا صورت ذهنی او؟ یا این که ما تعبیر می کنیم "دوست داشتنِ زید"، صرفا در عالم مفاهیم و الفاظ است که این طور انتزاع کرده ایم که یک دوستی داریم که به زید متعلق می شود و الا در واقع امر، هیچ ربطی بین من و زید ایجاد نمی شود تا بحث کنیم طرف ربط، خارجی است یا ذهنی. یا مثلا در نیاز، وقتی من نیاز به آب پیدا می کنم، آیا ربطی بین من و آب برقرار می شود که حالا بحث کنیم طرف ربط، آب ذهنی است یا نفس الامری یا ... ؟ یا صرفا یک احساس عطشی در درون خود می یابم که هیچ ربط واقعی ای با چیزی ندارد، گرچه از آن، تعبیر می کنم به نیاز به آب
بنده که متوجه فرمایش شما نمیشوم
آیا به طور معمول ممکن است گفته شود که شما یک حسی درونی دارید که اسمش محبت است؟ آیا از شما نمیپرسند که محبت به کی یا چی؟
نهایت فرمایش شما همانی است که در اصحاب فلسفه و منطق ارسطویی بیان میکنند، اینکه اگر یک مطلبی در نفس شما باشد، معنا ندارد که تعلق به خارج پذیرد، اما نفی تعلق بی معناست.
یعنی روشن است که دوست داشتن زید، امری است نفسانی و حقیقی و فراتر از مفاهیم، اما حال آیا این دوست داشتن زید، زید چیست؟ یک امر منتزع است، یک تصور ذهنی است یا واقعیت زید است؟
جدا از آنکه شما واقعا چه چیزی را وجدان میکنید؟ آنچه که به نظر میرسد باید به عنوان اعتراض بر این گونه بحثها بیان شود آن است که شما وجدان ساذج عرفی مبتنی بر دوست داشتن زید حقیقی خارجی را به خاطر عدم یافت تحلیل برای تبیین در دو حیطه مثلا، منکر شویم و به گونه ای دیگر توضیح دهیم.
