2-تير-1400, 12:56
(12-اسفند-1399, 11:23)عرفان عزیزی نوشته: علیک السلام و الرحمه استاد شهیدی نظر آقای سیستانی را پیرامون اجرای اصل در اطراف علم اجمالی بیان کردند که ایشان فرموده اطراف علم اجمالی اصل اجرا نمی شود للانصراف اما استاد قبول نکردند و منشایی برای انصراف نیست. فرض علم اجمالی نادر نیست
انحلال هم قابل تصویر است چرا که شما می دانید واقع الصوم به عهده ی شما آمده حال یا متعینا آمده یا اینکه مخیر هستید بین او و اطعام نسبت به این تضیق برائت جاری می کنید
سلام برادر عزیز؛ اتفاقا حق با آیة الله سیستانی است؛ نکته انصراف که ندرت نیست و این خیلی بعید است که کسی صرفا به نکته ندرت قائل به انصراف باشد کما اینکه همگان قائل هستند که خطاب « اکرم العلماء» از عالم 6 انگشتی انصراف ندارد علی رغم ندرت وجود عالم 6 انگشتی؛ بلکه منشأ انصراف نکات دیگری همچون تناسبات حکم و موضوع هستند؛ عقلاء در جایی که اغراض الزامی برایشان از اهمیت والایی برخوردار است؛ احتیاط کرده و در موارد معلوم بالاجمال بی خیال اغراض الزامی خود نمیشوند؛ برائت در موارد معلوم بالاجمال یعنی رفع الید از غرض الزامی معلوم فی البین که خلاف ارتکاز عقلائی و سیره عقلائی است؛ همین نکته موجب میشود که ظهور اداله ترخیص منصرف به حصص معمولی شود؛ اما بیش از این حصص یعنی شمول نسبت به اطراف معلوم بالاجمال مؤنه بیان زائد میطلبد. ثانیا این انحلالی که شما تصویر کردید صرفا اسم انحلال بود نه واقع انحلال؛ انحلال در حاق واقع مهم است نه اسم انحلال؛ حاق واقع این است که اگر واقعا شئ ای معینا واجب بوده باشد؛ شما هیچ چیزی از این تکلیف را امتثال نکردی؛ خوب این یعنی تباین دیگه؛ چیزی جز تباین متصور نیست. انحلال در لفظ که مهم نیست؛ انحلال در واقع تکلیف و اراده شارع مهم است.
