تشکیک در صدق سفر

[عرفان عزیزی]

اسحاق سوال می کند که چرا با اینکه اذان شهر را نمی شنوند قصر نخوانند حضرت در جواب او تعلیلی بیان می کنند که قصر هنگام خفاء اذان به این جهت است که در سفر خود جدیت بیشتری دارند وقتی انسان هنوز داخل شهر باشد به ضرورت های مختلفی که خیلی هم درجه ی اهمیت بالایی ندارند ممکن است به سفر نرود اما وقتی دیگر صدای اذان را نمی شنود و بیوت را هم نمی بیند احساس او برای صدق مسافر بر خودش قوی تر است و مقصود از تشکیک در سفر همین است.این روایت می گوید حالت مسافر هنگام خفاء اذان برای سفر جدی تر است.احتمال این معنا هم کافی است تا برداشت مشهوری  که حد ترخص کاشف از مسافت خاص از شهر است مورد تردید واقع شود و دیگر نتوان از مثال عدم کفایت تلسکوپ برای حد ترخص در مساله رویت هلال با تلسکوپ استفاده کرد.آقای زنجانی فرمودند از محکم ترین نقض ها بر مساله ی رویت هلال با تلسکوپ مساله ی حد ترخص است.