مولفه های دخیل در وثاقت راوی

[محمود رفاهی فرد]

یکی از مباحث مهم و اثر گذار، تبیین مفهوم وثاقت و ضعف و مولفه های دخیل در هر یک است؛ به این معنی که وقتی در مصادر رجالی، یک راوی متصف به وثاقت یا ضعف می شود، چه اطلاعاتی درباره ی شخص راوی و روایات وی فهمیده می شود؟
در مورد وثاقت، دلالت آن بر راستگویی راوی، مسلّم است. 
همچنین با توجه به این که وثاقت به معنای معتمد و مورد اطمینان بودن است، دلالت آن بر ضبط نیز فهمیده می شود (با این توضیح که معتمد و مورد اطمینان بودن در هر موردی به تبع توقعاتی است که در آن مورد وجود دارد. مثلا وقتی گفته می شود فلان پزشک، مورد اطمینان است فهمیده می شود که در امور مربوط به طبابت، مورد اطمینان است. به همین قیاس وقتی گفته می شود فلان راوی مورد اطمینان است، فهمیده می شود که در امور مربوط به روایتگری مورد اطمینان است؛ و واضح است که ضبط راوی در اطمینان بر روایات او دخالت دارد و لذا وقتی گفته شود راوی، مورد اطمینان است ضبط او نیز فهمیده می شود. این توضیح را در دروس آیۀ الله شبیری دیدم)
علاوه بر این دو، دلالت وثاقت بر امور دیگری نیز ادعا شده است که خواهد آمد...