21-آذر-1401, 18:01
(آخرین تغییر در ارسال: 24-آذر-1401, 23:24 توسط Current Forum Manager.)
استفاده از تناسب حکم و موضوع در روایت غیاث بن ابراهیم
حضرت در روایت غیاث بن ابراهیم می فرمایند: لا بأس أن یسغل الدم بالبصاق. – مناسبات حکم و موضوع - و غسل دم را در کنار هم بگذارید. وقتی احتمالات راجع به آب دهان و خون را در نظر بگیرید، احتمالی به ذهنتان می آید که روایت مربوط به خون در دهان بوده است و چون دهن از بواطن است و در بواطن چیزی نجس نمی شود. پس اگر خون در آب دهان حل شود به گونه ای که وقتی بیرون می ریزی عرفا خونی دیده نشود، إشکال ندارد و پاک است. این احتمال در مناسبت حکم و موضوع متولد می شود و چون خلاف فهم عرفی نیست، مراد استعمالی می شود و پس از فحص و پیدا نشدن قرینه بر خلاف، تبدیل به مراد جدی و حجت می شود.
(جلسه 24 فقه تاریخ 1401/8/2)
حضرت در روایت غیاث بن ابراهیم می فرمایند: لا بأس أن یسغل الدم بالبصاق. – مناسبات حکم و موضوع - و غسل دم را در کنار هم بگذارید. وقتی احتمالات راجع به آب دهان و خون را در نظر بگیرید، احتمالی به ذهنتان می آید که روایت مربوط به خون در دهان بوده است و چون دهن از بواطن است و در بواطن چیزی نجس نمی شود. پس اگر خون در آب دهان حل شود به گونه ای که وقتی بیرون می ریزی عرفا خونی دیده نشود، إشکال ندارد و پاک است. این احتمال در مناسبت حکم و موضوع متولد می شود و چون خلاف فهم عرفی نیست، مراد استعمالی می شود و پس از فحص و پیدا نشدن قرینه بر خلاف، تبدیل به مراد جدی و حجت می شود.
(جلسه 24 فقه تاریخ 1401/8/2)
