16-دي-1401, 18:59
عرض کردم حیث صفت نفسانی قطع نه بما هو صفت بدون خصوصیت قطع.
در اینکه قطع موضوعی صفتی صحیح است یا خیر اختلاف است بین محقق اصفهانی رضوان‌الله تعالی علیه و من تبعه و شیخ رضوان‌الله تعالی علیه و من تبعه.
محقق اصفهانی رضوان‌الله تعالی علیه منکر است و غیرمعقول می داند و می فرماید نمی شود قطع را بدون طریقیت لحاظ کرد چون قطع چیزی جز طریقیت تامه نیست. لحاظ قطع بدون طریقیت آن ولو اعتباری ممکن نیست، چون مثل لحاظ انسان بدون لحاظ انسانیت.
دیگران معتقدند که معقول است، مثلاً امام رضوان‌الله تعالی علیه می فرماید قطع ولو امر بسیط است اما عقل توان تحلیل آن به صفت قائم به نفس و طریق تام و مطلق طریقیت دارد، و معتبر می تواند به لحاظ همین تحلیل عقلی هر کدام از این امور سه گانه را موضوع حکم قرار دهد، فرض اول موضوعی صفتی و بعدی موضوعی طریقی به طریقیت تامه و سومی هم به نحوی است که یقوم مقامه الاماره.
در اینکه قطع موضوعی صفتی صحیح است یا خیر اختلاف است بین محقق اصفهانی رضوان‌الله تعالی علیه و من تبعه و شیخ رضوان‌الله تعالی علیه و من تبعه.
محقق اصفهانی رضوان‌الله تعالی علیه منکر است و غیرمعقول می داند و می فرماید نمی شود قطع را بدون طریقیت لحاظ کرد چون قطع چیزی جز طریقیت تامه نیست. لحاظ قطع بدون طریقیت آن ولو اعتباری ممکن نیست، چون مثل لحاظ انسان بدون لحاظ انسانیت.
دیگران معتقدند که معقول است، مثلاً امام رضوان‌الله تعالی علیه می فرماید قطع ولو امر بسیط است اما عقل توان تحلیل آن به صفت قائم به نفس و طریق تام و مطلق طریقیت دارد، و معتبر می تواند به لحاظ همین تحلیل عقلی هر کدام از این امور سه گانه را موضوع حکم قرار دهد، فرض اول موضوعی صفتی و بعدی موضوعی طریقی به طریقیت تامه و سومی هم به نحوی است که یقوم مقامه الاماره.
