(26-بهمن-1401, 11:39)محمد خداپرست نوشته: اگر «رفع مااضطرّوا الیه» از معجِز نفس از امتثال اختیاری انصراف دارد، بنابر این او مکلف نیست؛نه به مامور به اختیاری؛زیرا قدرت بر امتثال ندارد، و نه مامور به اضطراری زیرا دلیل به جهت امتنان از شامل او نیست.
در حالی که یقینا مکلف است به بدل اضطراری و لازم است آن را اتیان کند.
در دو فضا میتوان پاسخ داد:
الف. در فضای غیر خطابات قانونیه؛ در فضای مشهور، قدرت را شرط تکلیف میدانند، فلذا اگر کسی قدرت نداشت، او را مکلف نمیدانند. اما مشهور میگویند کسی که خودش خودش را عاجز قرار داده، عاصی محسوب میشود، زیرا کسی که خودش خودش را عاجز کند، در حکم «قادر» محسوب میشود؛ الامتناع بالاختیار لا ینافی الاختیار.
ب. در فضای خطابات قانونیه؛ قدرت، شرط تکلیف نیست، بلکه نهایتاً در مرتبۀ امتثال، معذور دانسته میشود، نه اینکه مکلف نباشد.
روشن است که کسی که خودش خودش را عاجز کرده است، معذور محسوب نمیشود. بلکه او عاصی محسوب میشود، چرا که با عاجزکردنِ خود، سبب شده امتثال صورت نگیرد.