اشکال به جواز در صحیحه علی بن جعفر به خاطر خروج از محل ابتلاء

[علی آمنی]

ضمن تشکر از مطلب شما:
اولا مرحوم شیخ خودش این روایت را به عنوان موید ذکر میکند نه شاهد برای خروج محل ابتلا. لذا این که نسبت بدهیم به شیخ که این روایت را خارج از محل ابتلا میداند مسامحه وجود دارد.
ثانیا شیخ خودش بعد این مطلب تصریح میکند که خروج از محل ابتلا خفا دارد در مواردی. شاید در ذهنش همین مطلب مذکور شما بوده است
ثالثا سوال سائل این است که خون به ظرف اصابه کرده است ولی نمیدانم داخل ظرف افتاده است یا داخل اب نیافتاده است. امام هم میفرماید اگر در اب چیزی معلوم نیست فلا باس. سوال در مورد حکم اب است که امام میفرماید پاک است حالا این که حتما سائل دستش مرطوب است اولا و ثانیا حتما با همان ظرف وضو میگیرد از کجای روایت استفاده میشود؟ وقتی که امام حکم به طهارت اب کرد سائل اب را در ظرف دیگری بدون رطوبت دستش میریزد و وضو میگیرد. اگر شما بفرمایید اینها هم از لوازم سوال است بنده به نظرم میاید که از لوازمش نباشد. با توجه به این که سوال از خود اب است. پس با این بیان خارج ظرف محل ابتلا نیست

با عرض ادب و سلام 
چنانکه در متن تقریر هم وجود دارد استاد به مرحوم شیخ نسبت ندادند و سهو از بنده بود که این مطلب را بدون بررسی دوباره و با توجه به سابقه ذهنی اضافه کردم.
اما در مورد نکاتی که در مورد وضو گرفتن با ظرف جدید مطرح فرمودید برای کلام شما هیچ قرینه ای مبنی بر تغییر ظرف در روایت نیست ؛چون مقام بیان در روایت بحث جواز وضو از همین ظرف است و هیچ نکته دال بر وجود ظرف دیگری وجود ندارد.