مبانی رجالی استاد شب زنده دار

[83068]

در مقام همین که در بسیاری از روایات که سند داشته سندش را اورده، ولی در اینجا که رسید ناگهان سندش پرید، وسند نیاورد، عقلاء زیر بار اینکه حسی است نمیروند.
این شما و این هم عقلاء

اتفاقا بحث دقیقا جایی است که سندی نباشد و ما احتمال عقلایی بدهیم که راوی (مثلا صدوق) یک راه حسی به صحت حدیث داشته است و آنقدر جزم داشته که روایت را مستقیم به امام یا راوی نزدیک امام نسبت می دهد.
اگر سند داشت که بحث اسناد جزمی پیش نمی آمد.
استاد می فرمایند در آن زمان راه حسی قابل اعتماد وجود داشته است؛ کتابهای زیادی که داشته اند و به دست ما نرسیده است و یا نقل های شفاهی که از اساتید خود می شنیدند و اطمینان آور بوده. اینها همان احتمال حسی بودن است که اگر اصالة الحس را پذیرفتیم، قبول این موارد لامحاله است.