29-دي-1395, 20:06
چند نکته در مورد فرمایش شما وجود دارد:
1. اینکه مرحوم شیخ در جمله اول فرمودهاند اگر کسی رفع را شامل جمیع آثار بداند که روشن است و متن کلام شیخ است. اشکال این است که چرا با اینکه شیخ پذیرفتهاند اگر کسی شمول حدیث رفع نسبت به جمیع آثار را بپذیرد آثاری که رفع آنها خلاف امتنان باشد را شامل نیست و این به علت قصور مقتضی است با این حال به مرحوم فاضل تونی اشکال کردهاند که اگر کسی قاعده لاضرر را نپذیرد دلیلی برای تقیید برائت به موارد عدم امتنان ندارد؟!!
پس ممکن است کسی قاعده لاضرر را در موارد اصل جاری نداند اما اصل برائت را نیز به علت عدم وجود مقتضی جاری نداند.
چه چیزی باعث شده است که شیخ این گونه به فاضل تونی اشکال کند که تو اگر قاعده لاضرر را نپذیری وجهی برای تقیید موارد اصل به موارد عدم اضرار به دیگران نیست؟ در حالی که وجهی هست و آن هم عدم شمول خود دلیل برائت است.
2. خود مرحوم شیخ نیز از جمله علمایی است که شمول حدیث رفع نسبت به جمیع آثار را پذیرفته است. و در کلمات شیخ نشانههای زیادی از آن وجود دارد از جمله عبارت ایشان در مکاسب در شرطیت اختیار در عقد، که صریح در شمول همه آثار است.
و ...
البته در موارد دیگری نیز در کلام شیخ اختلاف وجود دارد و این نشانی از انسانی بودن این کتاب است.
1. اینکه مرحوم شیخ در جمله اول فرمودهاند اگر کسی رفع را شامل جمیع آثار بداند که روشن است و متن کلام شیخ است. اشکال این است که چرا با اینکه شیخ پذیرفتهاند اگر کسی شمول حدیث رفع نسبت به جمیع آثار را بپذیرد آثاری که رفع آنها خلاف امتنان باشد را شامل نیست و این به علت قصور مقتضی است با این حال به مرحوم فاضل تونی اشکال کردهاند که اگر کسی قاعده لاضرر را نپذیرد دلیلی برای تقیید برائت به موارد عدم امتنان ندارد؟!!
پس ممکن است کسی قاعده لاضرر را در موارد اصل جاری نداند اما اصل برائت را نیز به علت عدم وجود مقتضی جاری نداند.
چه چیزی باعث شده است که شیخ این گونه به فاضل تونی اشکال کند که تو اگر قاعده لاضرر را نپذیری وجهی برای تقیید موارد اصل به موارد عدم اضرار به دیگران نیست؟ در حالی که وجهی هست و آن هم عدم شمول خود دلیل برائت است.
2. خود مرحوم شیخ نیز از جمله علمایی است که شمول حدیث رفع نسبت به جمیع آثار را پذیرفته است. و در کلمات شیخ نشانههای زیادی از آن وجود دارد از جمله عبارت ایشان در مکاسب در شرطیت اختیار در عقد، که صریح در شمول همه آثار است.
و ...
البته در موارد دیگری نیز در کلام شیخ اختلاف وجود دارد و این نشانی از انسانی بودن این کتاب است.