25-آبان-1395, 12:32
حجیت قطع ذاتی بوده وشارع نمی تواند حجیت و احکام عقلی آن اعم از تکلیفی یا وضعی مانند وجوب متابعت یا معذریت ومنجزیت را نفی کند.
دلیل بر این امر این است که این احکام ذاتی قطع بوده و امکان نفی ذاتیات شی از شی غیرمعقول است.
و به تعبیر فقها جعل احکام برای قطع به جعل بسیط است با صرف قطع این احکام به مفاد کان تامه ثابت است مانند سردی که برای یخ ثابت است. برخلاف جعل تالیفی که مفاد کان ناقصه است مانند سردی برای آب و قابل انفکاک می باشد.
سوال: در مواردی که شارع برخی از طرق را نهی نموده و استنباط را از آن طرق ممنوع نموده است مانند قیاس کردن یا استنباط با جادو و...
اگر مکلف بر اساس این طرق نهی شده قطع به اثبات تکلیف نمود و بعد از تنبه شارع هم مصر است گرچه شارع این طرق را نهی نموده لکن برای من قطع حاصل شده، آیا این قطع حجت است؟
دلیل بر این امر این است که این احکام ذاتی قطع بوده و امکان نفی ذاتیات شی از شی غیرمعقول است.
و به تعبیر فقها جعل احکام برای قطع به جعل بسیط است با صرف قطع این احکام به مفاد کان تامه ثابت است مانند سردی که برای یخ ثابت است. برخلاف جعل تالیفی که مفاد کان ناقصه است مانند سردی برای آب و قابل انفکاک می باشد.
سوال: در مواردی که شارع برخی از طرق را نهی نموده و استنباط را از آن طرق ممنوع نموده است مانند قیاس کردن یا استنباط با جادو و...
اگر مکلف بر اساس این طرق نهی شده قطع به اثبات تکلیف نمود و بعد از تنبه شارع هم مصر است گرچه شارع این طرق را نهی نموده لکن برای من قطع حاصل شده، آیا این قطع حجت است؟
