استصحاب در شبهات حکمیه از نظر آیت الله شبیری

[ارادتمند آیت الله مکارم]

به نام خدا
حضرت آیت الله شبیری زنجانی دام ظله استصحاب را در شبهات حکمیه جاری نمی دانند ولی تقریب ایشان با تقریب معروفی که از مرحوم آیت الله خویی وجود دارد 

مقدمه سوم: با توجه به مقدمه اول و دوم، متوجه می شویم که خلاف ظاهری در این روایات استصحاب رخ داده است؛ به این بیان که یا اطلاق افرادیِ دلیل، مقیّد شده و شبهه حکمیه خارج شده است و مراد فقط شبهه موضوعیه است که در این صورت اطلاق احوالی می ماند. و احتمال دیگر این است که اطلاق افرادی را نگه داریم و اطلاق احوالی را مقید کنیم و شبهه حکمیه قبل از فحص را از آن خارج کنیم و بگوییم در شبهات حکمیه، قبل از فحص استصحاب نداریم.

خب یک راه حل دیگه هم ممکنه.
آن هم این که فقط شبهات حکمیه مقید به فحص و عدم وجدان شود.
یعنی روایات استصحاب مطلق باشد.تخصیص با ادله روایی و لبی به شبهات حکمیه قبل فحص بخورد. بعد روایات استصحاب شامل هرچه غیر این حالت است بشود.
چرا این فرض درست نیست؟
خواهش می کنم جواب بفرمایید.