10-اسفند-1395, 08:29
بخش سوم
غرض یک وضع خاصی دارد انصافا به هر حال یک شخصیت بزرگی هست بین اهل سنت ، خیلی فوق العاده است .بهترین مراسیل به اصطلاح خودشان نه همه شان به اصطلاح عمده شان بهترین مراسیل ، مراسیل حسن بصری ست
س:الان حسن بصری دارد دروغ میگوید
ج:ببینید دروغ نه می گویند حسن بصری از دیگران شنیده ، واسطه را نام نمیبرد
س:همان وجاده را به نحو معنعن دارد نقل میکند
ج:وجاده نیست تدلیس است مثلا روز جمعه که سمره منبر بوده نماز جمعه ایشان نرفته اما بصری ها گفتند که امروز سمره تو نماز جمعه، این را گفت لذا میگویند حسن بصری برای اینکه در مشکل این اشکال شما هم رو به رو نشود ، می گفته خطبنا علی بالبصره این، نه این که دروغ گفته، مثلا 5تا 10 تا 20 تا از اهل بصره گفتند وقتی حضرت امیر بعد از جنگ جمل آمد تو بصره ، خطبه ای میخواند
س: توریه میکرده
ج: این را اصطلاحا تدلیس میگویند نه این که شما می گویید دروغ گفته نه دروغ نگفته نشنیده دقت کردید یک اصطلاحاتی ست که اصطلاح نیست اینها واقعیت است ظرافت هایی میخواهد در کار باید مراعات بشود مثلا میگفته خطبنا مغیره بن.....سمره بن جندب نه این که من از او نشنیدم این مثلا اهل بصره امدند گفتند امروز امام جمعه که مثلا حاکم بوده والی بوده امیر بوده این مطالب را در خطبه گفته من جمله همین سمعت رسول الله یقول علی الید ما اخذت حتی تودیه دقت کردید الان هم کسی غیر از حسن بصری نقل نکرده سمره هم کسی غیر از سمره از پیامبر نقل نکرده همه اش منحصر است خب این حدیثی که در پیش خود اون ها پاش لنگ است و وضع روشنی ندارد عرض کردم در مستدرک حاکم دارد ثم نسی الحسن حدیثه خود حسن هم باز یادش رفت این حدیثش این نسی به معنای ترک است نه به معنای نسیان خود این راوی هم این مطلب را زیر بارش نرفت قال هو امینک یعنی اگر شخص امین تو بود دیگر جای علی الید نیست این هم دارند خود اهل سنت دارد در کتاب حاکم مستدرک آمده این حدیث با این وضعی که من برایتان عرض کردم این را ما بیائیم مستند در کل ابواب ضمان قرار بدهیم ، انصافا خب خلاف ظواهر است خلاف قواعد است
س:اصلا ما به این حدیث چه نیازی داریم
ج:خب این جا درستش کردند نیازش.....
س:نه میخواهم بگویم این ناظر به یک امر عقلائی ست
ج:عقلائی در باب تعدی بله ولی مطلق....
س:همین ضمان یک امر عقلائی ست
ج:امر عقلائی نیست که به مجرد گرفتن دست ، این موجب ضمان بشود کجا عقلاء این را قبول دارند
س:چرا دیگر اگر اسناد داده بشود می گویند ضامنی
ج:چرا من کتابی کنار کوچه دیدم برداشتم ببینم کتاب چی هست گذاشتم سر جاش اینها میگویند شما ضامن هستی همین که برداشتی ، ضامن هستی
س:نه این را مشکوک است انصافا
ج:عجب فجحدوا بها بالسنتهم و استیقنتها انفسهم
س:میخواهم این را عرض بکنم که اگر یک امر عقلائی باشد، مواردی که شفاف است ،عقلاء میگویند .....
ج:خب من دارم همین را میگویم عزیز دلم می گویم موارد عقلائیش تعدی است
س:چرا این قدر روی حدیث مانور بدهیم
ج:چرا دیگر الان فتواشون این است که ضامن است
س:نیازی به حدیث نداریم اگر امر عقلائی هست ،دیگر حدیث....
ج:عقلائی اش در تعدی است ، قبول است. اما در مطلق ید که عقلائی نیست هیچ عاقلی این حرف را نمی زند که شما کتاب را برداشتی سر جاش گذاشتی این ها میگویند شما ضامن هستی علی الید ما اخذت حتی تودیه و لذا این درجه از ضمان قطعا باید با تعبد ثابت شود این که ما اتعاب نفس میکنیم که این حدیث معتبر است یا نه ،نکته اش همین است چون این قدر ما فروع در فقه داریم که با همین علی الید اثبات ضمان کردند یکی دوتا نیست الی ما شاءالله پس قاعده علی الید روشن نیست قاعده من اتلف را هم که امروز دیگر توضیح ندهیم طولانی صحبت شد اون هم عرض کردیم مصطاد است همان طور که اقای خوئی هم نوشته اقای خوئی قاعده علی الید را این جا قبول فرمودند قبول نکردند ایشان هم یک جایی ،مناقشه کردند اما این جا قاعده اتلاف را هم مناقشه کردند من اتلف مال الغیر این هم اگر برفرض باشد ، اون قدر متیقنش ،عنوان تعدی ست معلوم نیست که اتلاف مطلقا این، ضمان بیاورد
س:در سندش در صغرای این حدیث ، کسی اشکال کرده
ج:کدام یکی
س:همین علی الید
ج:صغرا یعنی این که ....قطعا بحث صغراش ، ید را اخذ گرفتند صغرا ندارد صغرا کبرا
س:همین قضیه ای که شما فرمودید در مورد حسن بصری در این ها چون این باید در صغراش که نوعا بحث نمی کنندکبروی بحث میکنند که آیا شهرت ، جابر است یا نیست معمولا اقای خوئی و این ها این را بحث کردند
ج:این که من اول بحث نوار من را گوش بکنید اول بحث عرض کردم من از اول آقایان در این قاعده شهرت ، غالبا کبروی بحث کردند صغروی بحث نکردند این را که خود من گفتم فکر نکنم جای دیگر هم شنیده باشید کلمات بنده هست که آقایان همین جواهر این این قدر حدیث است میگوید ضعیف است لکن مجبور بعمل الاصحاب وقتی مراجعه میکنیم عمل اصحاب نیست نه فقط ضعیف ،صحیح هم نیست هیمن امروز در بحث استصحاب عرض کردیم حالا این 3تا حدیث زراره که دیگر رکن استصحاب است لاتنقض هیچ کدامش را شیخ صدوق ، نیاورده دوتا اساسی اش را کلینی هم نیاورده کلینی همان شک در رکعات را آورده که آن هم ظاهرش ، حمل بر تقیه میشود لکن چرا چون شیخ طوسی آورده ،شد شهرت. شیخ صدوق مخصوصا اگر طریق بگوییم برای ابن الولید یعنی نصف قمی ها حدیث را رد....هیچ کدام از این 3تا حدیث را نیاورده شیخ صدوق لکن یک جوری گرفتند و حال این که صحیح هم هست به قول آقایون این که صحیح هم هست ، این طور است حالا برسیم به احادیث ضعیف یک بحثی را ما مطرح کردیم خیلی جاها این ها میگویند این حدیث ،مشهور است عملا مثلا همین حدیث علی الید می گویند شهرت جابر است خب وقتی نگاه می کنیم ،شیخ طوسی در خلاف آورده مکتب قم یا بقیه بغدادی ها یا شیخ مفید ، هیچ کس نیاورده این ، چه طور شهرت درست میشود وقتی در این کتاب ها نیامده این چه طور شهرت درست میشود دقت فرمودید
س:در نهایه با همین طریق حسن بصری
ج:ندارد ایشان که فقط دارد لقول النبی لما روی عن رسول الله سمره را ننوشته اون وقت برمی گردیم به کتب اهل سنت منحصر میشود به حسن بصری منحصرا عن سمره از هیچ صحابی هم نقل نکردند خب این واقعا انسان بخواهد همچین حدیثی را حجت بینه و بین الله قرار بدهد ، این باید از ضیق خناق باشد چون یک مشکل هست که احتمالا عده ای از علماء در هر بابی و لو از باب یتشبث بکل حشیش یک چیزی میخواستند تمسک کنند والا انصافا چنین حدیثی با این وضع با اون سمره ای که اون قدر خبیث است پیش ما خصوصا به خاطر مناسبت ایام فاطمیه خصوص سمره باز خباثت بیشتری دارد با اون وضعی که سمره دارد با اون وضعی که حسن بصری آخر چیز عجیب و غریبی ست تازه خودش هم دارد که ثم نسی الحسن حدیثه تازه خود اون راوی هم می گوید ولش کرده خب این چه جور حدیثی را اون هم توسط شیخ طوسی در یک کتابی که جنبه احتجاج دارد جدل دارد برهانی نیست جدلی است صنعت جدل است می خواهد ما یحتج به .....تازه اون ها هم بهش تمسک نکردند این انصافا خیلی مشکل است
ادامه دارد.....
غرض یک وضع خاصی دارد انصافا به هر حال یک شخصیت بزرگی هست بین اهل سنت ، خیلی فوق العاده است .بهترین مراسیل به اصطلاح خودشان نه همه شان به اصطلاح عمده شان بهترین مراسیل ، مراسیل حسن بصری ست
س:الان حسن بصری دارد دروغ میگوید
ج:ببینید دروغ نه می گویند حسن بصری از دیگران شنیده ، واسطه را نام نمیبرد
س:همان وجاده را به نحو معنعن دارد نقل میکند
ج:وجاده نیست تدلیس است مثلا روز جمعه که سمره منبر بوده نماز جمعه ایشان نرفته اما بصری ها گفتند که امروز سمره تو نماز جمعه، این را گفت لذا میگویند حسن بصری برای اینکه در مشکل این اشکال شما هم رو به رو نشود ، می گفته خطبنا علی بالبصره این، نه این که دروغ گفته، مثلا 5تا 10 تا 20 تا از اهل بصره گفتند وقتی حضرت امیر بعد از جنگ جمل آمد تو بصره ، خطبه ای میخواند
س: توریه میکرده
ج: این را اصطلاحا تدلیس میگویند نه این که شما می گویید دروغ گفته نه دروغ نگفته نشنیده دقت کردید یک اصطلاحاتی ست که اصطلاح نیست اینها واقعیت است ظرافت هایی میخواهد در کار باید مراعات بشود مثلا میگفته خطبنا مغیره بن.....سمره بن جندب نه این که من از او نشنیدم این مثلا اهل بصره امدند گفتند امروز امام جمعه که مثلا حاکم بوده والی بوده امیر بوده این مطالب را در خطبه گفته من جمله همین سمعت رسول الله یقول علی الید ما اخذت حتی تودیه دقت کردید الان هم کسی غیر از حسن بصری نقل نکرده سمره هم کسی غیر از سمره از پیامبر نقل نکرده همه اش منحصر است خب این حدیثی که در پیش خود اون ها پاش لنگ است و وضع روشنی ندارد عرض کردم در مستدرک حاکم دارد ثم نسی الحسن حدیثه خود حسن هم باز یادش رفت این حدیثش این نسی به معنای ترک است نه به معنای نسیان خود این راوی هم این مطلب را زیر بارش نرفت قال هو امینک یعنی اگر شخص امین تو بود دیگر جای علی الید نیست این هم دارند خود اهل سنت دارد در کتاب حاکم مستدرک آمده این حدیث با این وضعی که من برایتان عرض کردم این را ما بیائیم مستند در کل ابواب ضمان قرار بدهیم ، انصافا خب خلاف ظواهر است خلاف قواعد است
س:اصلا ما به این حدیث چه نیازی داریم
ج:خب این جا درستش کردند نیازش.....
س:نه میخواهم بگویم این ناظر به یک امر عقلائی ست
ج:عقلائی در باب تعدی بله ولی مطلق....
س:همین ضمان یک امر عقلائی ست
ج:امر عقلائی نیست که به مجرد گرفتن دست ، این موجب ضمان بشود کجا عقلاء این را قبول دارند
س:چرا دیگر اگر اسناد داده بشود می گویند ضامنی
ج:چرا من کتابی کنار کوچه دیدم برداشتم ببینم کتاب چی هست گذاشتم سر جاش اینها میگویند شما ضامن هستی همین که برداشتی ، ضامن هستی
س:نه این را مشکوک است انصافا
ج:عجب فجحدوا بها بالسنتهم و استیقنتها انفسهم
س:میخواهم این را عرض بکنم که اگر یک امر عقلائی باشد، مواردی که شفاف است ،عقلاء میگویند .....
ج:خب من دارم همین را میگویم عزیز دلم می گویم موارد عقلائیش تعدی است
س:چرا این قدر روی حدیث مانور بدهیم
ج:چرا دیگر الان فتواشون این است که ضامن است
س:نیازی به حدیث نداریم اگر امر عقلائی هست ،دیگر حدیث....
ج:عقلائی اش در تعدی است ، قبول است. اما در مطلق ید که عقلائی نیست هیچ عاقلی این حرف را نمی زند که شما کتاب را برداشتی سر جاش گذاشتی این ها میگویند شما ضامن هستی علی الید ما اخذت حتی تودیه و لذا این درجه از ضمان قطعا باید با تعبد ثابت شود این که ما اتعاب نفس میکنیم که این حدیث معتبر است یا نه ،نکته اش همین است چون این قدر ما فروع در فقه داریم که با همین علی الید اثبات ضمان کردند یکی دوتا نیست الی ما شاءالله پس قاعده علی الید روشن نیست قاعده من اتلف را هم که امروز دیگر توضیح ندهیم طولانی صحبت شد اون هم عرض کردیم مصطاد است همان طور که اقای خوئی هم نوشته اقای خوئی قاعده علی الید را این جا قبول فرمودند قبول نکردند ایشان هم یک جایی ،مناقشه کردند اما این جا قاعده اتلاف را هم مناقشه کردند من اتلف مال الغیر این هم اگر برفرض باشد ، اون قدر متیقنش ،عنوان تعدی ست معلوم نیست که اتلاف مطلقا این، ضمان بیاورد
س:در سندش در صغرای این حدیث ، کسی اشکال کرده
ج:کدام یکی
س:همین علی الید
ج:صغرا یعنی این که ....قطعا بحث صغراش ، ید را اخذ گرفتند صغرا ندارد صغرا کبرا
س:همین قضیه ای که شما فرمودید در مورد حسن بصری در این ها چون این باید در صغراش که نوعا بحث نمی کنندکبروی بحث میکنند که آیا شهرت ، جابر است یا نیست معمولا اقای خوئی و این ها این را بحث کردند
ج:این که من اول بحث نوار من را گوش بکنید اول بحث عرض کردم من از اول آقایان در این قاعده شهرت ، غالبا کبروی بحث کردند صغروی بحث نکردند این را که خود من گفتم فکر نکنم جای دیگر هم شنیده باشید کلمات بنده هست که آقایان همین جواهر این این قدر حدیث است میگوید ضعیف است لکن مجبور بعمل الاصحاب وقتی مراجعه میکنیم عمل اصحاب نیست نه فقط ضعیف ،صحیح هم نیست هیمن امروز در بحث استصحاب عرض کردیم حالا این 3تا حدیث زراره که دیگر رکن استصحاب است لاتنقض هیچ کدامش را شیخ صدوق ، نیاورده دوتا اساسی اش را کلینی هم نیاورده کلینی همان شک در رکعات را آورده که آن هم ظاهرش ، حمل بر تقیه میشود لکن چرا چون شیخ طوسی آورده ،شد شهرت. شیخ صدوق مخصوصا اگر طریق بگوییم برای ابن الولید یعنی نصف قمی ها حدیث را رد....هیچ کدام از این 3تا حدیث را نیاورده شیخ صدوق لکن یک جوری گرفتند و حال این که صحیح هم هست به قول آقایون این که صحیح هم هست ، این طور است حالا برسیم به احادیث ضعیف یک بحثی را ما مطرح کردیم خیلی جاها این ها میگویند این حدیث ،مشهور است عملا مثلا همین حدیث علی الید می گویند شهرت جابر است خب وقتی نگاه می کنیم ،شیخ طوسی در خلاف آورده مکتب قم یا بقیه بغدادی ها یا شیخ مفید ، هیچ کس نیاورده این ، چه طور شهرت درست میشود وقتی در این کتاب ها نیامده این چه طور شهرت درست میشود دقت فرمودید
س:در نهایه با همین طریق حسن بصری
ج:ندارد ایشان که فقط دارد لقول النبی لما روی عن رسول الله سمره را ننوشته اون وقت برمی گردیم به کتب اهل سنت منحصر میشود به حسن بصری منحصرا عن سمره از هیچ صحابی هم نقل نکردند خب این واقعا انسان بخواهد همچین حدیثی را حجت بینه و بین الله قرار بدهد ، این باید از ضیق خناق باشد چون یک مشکل هست که احتمالا عده ای از علماء در هر بابی و لو از باب یتشبث بکل حشیش یک چیزی میخواستند تمسک کنند والا انصافا چنین حدیثی با این وضع با اون سمره ای که اون قدر خبیث است پیش ما خصوصا به خاطر مناسبت ایام فاطمیه خصوص سمره باز خباثت بیشتری دارد با اون وضعی که سمره دارد با اون وضعی که حسن بصری آخر چیز عجیب و غریبی ست تازه خودش هم دارد که ثم نسی الحسن حدیثه تازه خود اون راوی هم می گوید ولش کرده خب این چه جور حدیثی را اون هم توسط شیخ طوسی در یک کتابی که جنبه احتجاج دارد جدل دارد برهانی نیست جدلی است صنعت جدل است می خواهد ما یحتج به .....تازه اون ها هم بهش تمسک نکردند این انصافا خیلی مشکل است
ادامه دارد.....
