4-بهمن-1396, 21:22
چند نکته : اول اینکه به نظر میرسد اصالت الحس در مواردی که مدرک آن موجود است جاری نیست. دوم آنکه با توجه به وجود مدارک ادعای خطابی بودن مفضل, قیل در کلام نجاشی به معنای عدم ثبوت و مشعر به عدم قبول است. سوم آنکه مرحوم آقای خویی بعد از اثبات وثاقت برای اثبات جلالت قدر مفضل به روایت توحید مفضل استناد کرده اند. چهارم آنکه همانطور که مرحوم آقای خویی فرمودند روایات مدح تواتر اجمالی و صدورشان قطعی است و یکی از مرجحات باب تعارض ترجیح قطعی الصدور بر غیر قطعی الصدور است و اصلا مرحوم آقای خویی شرط حجیت خبر واحد را عدم تعارض با خبر قطعی الصدور می دانند
