23-اسفند-1396, 21:25
(20-اسفند-1396, 15:56)رضا یعقوبی نوشته: سابقا در بحث اصل مثبت، دو مبنا در متعلق احکام (الف. طبایع ب. افراد) بیان شد. درر الفوائد مرحوم آخوند ص 360. ثالثها
به نظرم در آنجا استاد تعلق احکام به افراد را قول حق دانستند به این معنا که مثلا حرمت شرب خمر به افراد خمر خارجی تعلق گرفته است نه عنوان خمر
حال آیا این بحث از نظر مناط، غیر از بحث کنونی است که افراد موضوع حکمند یا عنوانِ المکلف؟
در بحث تعلق احکام به طبائع نه افراد به نظر آن چه مرحوم آخوند اختلاف میان دو قول می دانستند این بود که: آیا خصوصیات خارجی ای غیر از خصوصیات وجودیِ همان ماهیت مطلوب، مطلوب هستند یا نه؟ مثلا اگر فعل « صلاه » مطلوب شارع باشد فقط مطابَق خارجی صلاه را می خواهد یا صلاه را همراه با عوارض شخصیه ای که مصداق دارد؟ و این به نظر ارتباطی با بحث عنوان و معنون نمی تواند داشته باشد.
حتی به نظر مرحوم آخوند در بحث تعلق احکام به طبائع دون افراد ، هر دو طرف را با ذهنیتی که خودشان از بحث عنوان و معنون دارند مطرح می کنند گرچه حرفشان طبق قول دیگر هم قابل مطرح شدن هست
