نکته علمی: مدرک اصاله عدم تقیه

[محمود رفاهی فرد]

عرض بنده این است که با توجه به سیاق حدیث که به نظر می رسد اعتقادی است و با توجه به سیره ی عقلاء که می تواند قرینه ی متصل محسوب شود، حد اقل این معنی در روایت محتمل است که مراد اطلاق عمل به فرمایشات معصومین علیهم السلام ولو احتمال تقیه برود نباشد؛ بلکه مراد این باشد که اگر معصوم واقعا از شما طلب کرد که کاری را بکنید تقیه ای بودن مانع عمل نیست. یعنی مثلا آقای علی بن یقطین که فهمیدی امام از شما می خواهد وضوی تقیه ای بگیری نگو این دستور امام بر خلاف احکام اولیه است و به آن عمل نمی کنم. در حالی که در مواردی که می خواهیم اصل عدم تقیه جاری کنیم اصلا محرز نیست امام از ما واقعا آن مطلب را بخواهند.