مساله جدید: شأن ائمۀ علیهم السلام

[سید محسن حائری]

یکی از بیاناتی که استاد قائینی برای این مطلب ارائه کردند الغاء خصوصیت بوده
یعنی برای افراد حاضر در زمان معصوم خصوصیتی نمی دیده بنابراین کلمات ائمه را منحصر به مردم زمان خود نمی بینند

الغاء خصوصیت در صورتی پذیرفته می‌شود که: مقطوع باشد که خصوصیتی وجود نداشته است. وجود احتمال خصوصیت مانع از جریان الغاء خصوصیت است.
همین که حاضرین بر خلاف غائبین افرادی هستند که با معصوم در تعامل و ارتباط هستند این احتمال را زنده می‌کند که چه بسا معصوم فقط مسئول هدایت این افراد باشد.
همچنین این نکته که بعد از هر امامی، امام دیگری حضور دارد، این احتمال را پررنگ می‌کند که آن امام با تکیه بر این نکته که برای نسل‌های بعدی هدایت‌گری وجود دارد، خود را مسئول هدایت نسل‌های آینده نداند.
این نکات هر چند در حد احتمال هستند، اما همین کافیست تا دیگر نتوان الغاء خصوصیت نمود.