آیا از این روایات نقد ولایت فقیه استفاده می شود؟

[سید محمد صادق رضوی]

البته در یکی از احادیث مشابه، تعلیلی آمده که چندان مناسب این معنی به نظر نمی رسد:
...إِنْ قَدَرْتَ أَنْ لَا تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِكَ فَافْعَلْ فَإِنَّ عَلَيْكَ فِي خُرُوجِكَ أَنْ لَا تَغْتَابَ وَ لَا تَكْذِبَ وَ لَا تَحْسُدَ وَ لَا تُرَائِيَ وَ لَا تَتَصَنَّعَ وَ لَا تُدَاهِنَ ثُمَّ قَالَ نِعْمَ صَوْمَعَةُ الْمُسْلِمِ بَيْتُهُ يَكُفُّ فِيهِ بَصَرَهُ وَ لِسَانَهُ وَ نَفْسَهُ وَ فَرْجَه‏...

با توجه به این که مطالب به حد لازم گویاست نیازی به اعاده ی توضیحات نمی بینم، اما روایتی را دوست عزیزم آقای رفاهی بیان نمودند که توهم برداشت دیگری از روایات را می رساند.این قسمتی از حدیث مفصلیست که به سند عامی از امام صادق علیه السلام نقل شده، و کلیت فضای آن امور اخلاقی و وظایف عمومی یک مسلمان است و هبچ اشاره ای به دوره ی غیبت و وظائف خاص آن زمان ندارد. در حالی که روایات مورد اشاره ی حقیر به صراحت متعرض مسأله ی غیبت شده و وظائف شیعه در زمان غیبت را بیان می کند و اصلا سیاق متفاوتی دارد. این که روایت مورد اشاره ی شما عدم خروج از بیت را به معنای ظاهری اراده کرده هیچ قرینه بر این نمی شود که در ظهور روایات متعدد دیگری که اصلا در فضا و سیاق دیگری و حتی با عبارات دیگری (مثل لا تحرک یدک و رجلک و...) صادر شده اند تصرف شود.
بدیهیست روایات ولایت فقیه در فرض تمامیت دلالت، باز هم تصادمی با روایات مذکور ندارند، چه آن که تلازمی میان قول به ثبوت ولایت فقیه با لزوم تشکیل حکومت نیست.
اگر بنا باشد تشکیل حکومتی واجب باشد اولا و بالذات بر امام معصوم علیه السلام واجب خواهد شد، و به همان نحوی که این وجوب برای امام غائب علیه السلام وجود نداشت به طریق اولی می تواند برای فقیهی که ولایتش در طول امام علیه السلام هست وجود نداشته باشد.