اشکال: تعدد معنی ماده(امر)

[مسعود عطار منش]

برخی از صیغ کاملا با یکدیگر بی ارتباط اند یعنی وقتی به نظائر این دو صیغه نگاه می کنیم می بینیم در هر جایی فقط به یکی از این دو صیغه می تواند جمع بسته شود لذا اگر در جایی دیدیم  یک ماده توانسته به هر دو صیغه جمع بسته شود کشف میکنیم لابد معنای آن ماده دو تا بوده بخلاف حمعهای مکسری که وقتی به نظائرش نگاه می کنیم میبینیم یک ماده میتواند با تحفظ بر معنای خودش به تمام آن صیغه ها جمع بسته شود .
خلاصه این که تعدد صیغه ای که کاشف از تعدد معناست مطلق تعدد صیغه نیست بلکه تعدد صیغه ای است که توضیخ داده شد لذا مثال نقض شما اشکال به آن حصه از تعدد صیغه که مقصود ایشان است نمیشود .
فکر می کنم صیغۀ اَفاعِل (اوامر)و فُعول (امور)از همین قبیل است و همچنین فَواعِل و اَفعال مثل عرایض و اعراض که اولی در مقابل فرمایشات بکار می رود و دومی در مقابل جواهر بکار می رود که پر واضح است که هر کدام معنای خود را داشته و نمی تواند به صیغۀ دیگر جمع بسته شود.