16-بهمن-1400, 21:09
(7-اسفند-1399, 20:40)vahidabed نوشته: بنده که متوجه فرمایش شما نمیشومگویا فرمایش حضرت آقای رفاهی این است که هرچند مفاهیمی مانند شوق و علم و حب و... نحوی از تعلق به ورای خود را دارند اما لزومی ندارد که آن تعلق و ربط، ربطی وجودی و حقیقی و خارجی ـ علی اختلاف التعابیر ـ باشد بلکه سنخ تعلقی است که خارجیت ندارد و لذا معدومات هم میتوانند طرف این ربط و اضافه قرار گیرند و ببالی که استاد هم در فرمایش نهایی خود همین معنا یا چیزی نزدیک به آن را پذیرفتند.
آیا به طور معمول ممکن است گفته شود که شما یک حسی درونی دارید که اسمش محبت است؟ آیا از شما نمیپرسند که محبت به کی یا چی؟
