اگر مولا بگوید «اکرم الفقیر الا الفاسق» آیا عنوان «الفقیر» مطلق است؟
دو نظر در مسأله وجود دارد:
دو بحث دیگر نزدیک به این بحث هم وجود دارد که در قسمت‌های جداگانه مطرح شده است:
دو نظر در مسأله وجود دارد:
- برخی گفته‌اند که «الفقیر» در این خطاب نه مطلق است و نه مقید؛ زیرا «اکرم الفقیر الا الفاسق» مثل «اکرم الفقیر العادل» است، همانطور که در «الفقیر العادل» «الفقیر» عنوان مستقل نبود و جزئی از عنوان بود، در «اکرم الفقیر الا الفاسق» هم فقیر جزئی از عنوان است. پس فقیر در جمله‌ی «اکرم الفقیر الا الفاسق» نه مقید است نه مطلق و نه مجمل، چون اصلاً «الفقیر» عنوان نیست.
- در مقابل برخی گفته‌اند که در این جمله فقیر عنوان مستقلی است و لذا مقید محسوب می‌شود. به نظر ایشان این جمله مانند «اکرم الفقیر و تکرم فساقهم» است.
- اگر «الا» را به «غیر» معنا کنیم، معنا می‌شود «اکرم "الفقیر غیر الفاسق"» در این صورت «الفقیر» جزئی از عنوان می‌شود.
- اگر گفته شد که «الا» به معنای «استثنی» است، معنا می‌شود «اکرم الفقیر و استثنی منهم الفاسق»: در این صورت «الفقیر» جزئی از عنوان نیست؛ بلکه خودش عنوان است.
دو بحث دیگر نزدیک به این بحث هم وجود دارد که در قسمت‌های جداگانه مطرح شده است:
- آیا «الفقیر» در «اکرم الفقیر العادل» مطلق است؟
- آیا «الفقیر» در «اکرم الفقیر و لا تکرم الفاسق» مطلق است؟
برگرفته از درس خارج اصول استاد سید محمود مددی، بحث مطلق و مقید، جلسه 129، 4 خرداد 1401.
