انکار تواتر قرائات معروفه

[حسین بن علی]

ظاهر کلمات بسیاری از فقها تواتر قرائات و ثبوت قرائات متعدده در زمان حضرت رسول است

1- سید مرتضی: ایشان ادعاء می‌‌کند که این قرائات در زمان پیامبر بوده. و لذا به عثمان طعنی که وارد می‌‌شود که چرا فقط یک مصحف را حفظ کردی و بقیه مصاحف را یا امر کردی آتش بزنند
2- در شافی نیز گفته شده، « لو کان فعل عثمان تحصینا (یعنی حفظا) للقرآن لما کان رسول الله صلی الله علیه و آله یبیح القراءات المختلفة »
3- علامه حلی در تذکرة‌الفقهاء می‌‌فرماید یجب ان یقرأ بالمتواتر من القراءات و هی السبعة
4- شهید ثانی: در المقاصد العلیّة فی شرح الرسالة الالفیة، ‌تصریح می‌‌کند به این‌که الکل (‌کل قرائت عشرة) من عند الله نزل به الروح الامین علی قلب السید المرسلین تخفیفا علی الامة و تهوینا علی اهل هذه الملة
و....
شاهد این ادعا این است که اگر پیغمبر و ائمه، تنها به یک صورت قرائت می کردند، ترویج یا شکل گیری قرائات دیگر ممکن نمی شد.
اشکال به تواتر:
اولا بر اساس انحراف مردم از اهل بیت، حتی وضو و نماز پیغمبر هم تغییر کرده و احتمال تغییر قرآن درحد اختلاف قرائات، ممکن است.
ثانیا: احتمال می رود که پیغمبر تنها به یک صورت می خواندند، ولی به جهت متعارف بودن آن قرائت، کسی چگونگی آن را نقل نکرده باشد.
ثالثا: خود قراء نیز نه سند تا پیغمبر داشند و نه ادعای تواتر داشتند و لذا با یکدیگر در صحت قرائت، اختلاف داشتند و هر گروهی، برخی قرائات را انکار و برخی را تایید می کرد.
1401/10/19

[حسین بن علی]

احتمال تواتر قرائات معروفه تا زمان ائمه و به نسبت خود قراء سبعه وجود دارد، ولی آن نیز شاهدی ندارد، بلکه اختلاف نقل از مثل عاصم و نافع و... دلیل بر نبود تواتر تا آن زمان است

[akbarzadeh]

سال گذشته در نشست علمی که توسط استاد مفیدی برگذار شد ایشان با توجه به همین ادله و ادله دیگری که در کتب روایی اهل سنت وجود دارد که حرف واحد بودن قرآن را توضیح می دهد و همچنین استناد به شواهد تاریخی و نقل این مطلب از کتاب دروس شهید اول و استناد به کلام ایشان تواتر قرائات را ثابت کردند.