10-اسفند-1397, 20:33
در بحث «ححیت مطلق ظن» هم بنده نگاشتم.
عمل به ظن در مقابل عمل به علم است.
نهی از آن وقتی معنا دارد که مقابلش علم باشد.
عمل بغیر علم منهی است.
اگر علم به واقع منسد باشد، نهی از ظن به واقع هم معنایی ندارد و هرگز هم منظور شارع مقدس نمی باشد.
متاسفانه نمی دانم این مطالب بدیهی چگونه با مخالفت واقع می شوند!
عمل به ظن در مقابل عمل به علم است.
نهی از آن وقتی معنا دارد که مقابلش علم باشد.
عمل بغیر علم منهی است.
اگر علم به واقع منسد باشد، نهی از ظن به واقع هم معنایی ندارد و هرگز هم منظور شارع مقدس نمی باشد.
متاسفانه نمی دانم این مطالب بدیهی چگونه با مخالفت واقع می شوند!
