28-دي-1396, 12:44
من کان عادلا فاکرمه جمله شرطیه نحویه است نه جمله شرطیه اصولیه. جمله شرطیه اصولیه آنی است که حکم برای یک موضوع معلق بشود بر ثبوت یک شرط. مثل ان کان العالم عادلا فاکرمه؛ وجوب اکرام عالم معلق شد بر عادل بودن او ترجمه که میکنیم میگوییم وجوب اکرام العالم معلق علی کونه عادلا. اما من کان عالما فاکرمه این صله و موصول است؛ اینکه مفهوم مطلق شرط ندارد. به بیان دیگر ضمیر در من کان عالما فاکرمه بر میگردد به من کان عالما چون موصول بدون صله ابهام دارد، با صله ابهامش رفع میشود. ضمیر فاکرمه بر میگردد به این موصول معرف به صله، بر خلاف ان کان العالم عادلا فاکرمه؛ آنجا ضمیر بر میگردد به عالم. میگوید اگر عالم عادل باشد اکرامش واجب است.