20-مهر-1402, 19:27
بحث در حجیت قول لغوی است. در این باره شبههای است که مرحوم کاظمینی در تعلیقه فوائد مطرح کرده و در منتقی الاصول نیز آن را تعقیب کرده و پذیرفته است. شبهه این است که حجیت قول لغوی اصلا معنا ندارد نه اینکه دلیل بر حجیت نداشته باشیم.
مرحوم نائینی و اقای کاظمینی این را قبول دارند که اگر قول لغوی وثوق آورد، اگر گفت فلان معنا برای فلان لفظ است، اگر مطمئن شدیم، این سبب میشود که اطمینان پیدا کنیم که ظهور نیز همین است. بحث در این است که اطمینان شخصی در میان نیست بلکه قرار است که قول لغوی تعبدا حجت شود. اما این حجیت تعبدی اثر ندارد، چون آنکه موضوع اثر است، ظهور عرفی کلام است اما اینکه موضوع له و مستعمل فیه این لفظ فلان معناست، اثری ندارد بلکه باید به ظهور عرفی برسیم. قول لغوی، قول یک متخصص است و ظهور نوعی را ایجاد نمیکند. لذا اگر شارع بگوید قول لغوی حجت است، لغو است و اثر ندارد.
اشکال: اگر لغوی گفت فلان معنا برای فلان لفظ است و بالالتزام بگوییم ظهور نوعی نیز همان معناست و شارع نیز این ظهور را حجت قرار داده.
جواب: اولا ملازمه نیست و اگر لغوی گفت معنای این لفظ همین است، به این معنا نیست که مردم نیز همین را استعمال کردند. ثانیا اگر ملازمه باشد لوازم امارات به نحو مطلق حجت نیست که اگر حجت باشد، در این صورت حجیت قول لغوی ملازمه با حجیت مثبتات دارد. لذا در مثل اماره ید، مثبتات او حجت نیست.
استاد این شبهه را قبول نداشتند. رجوع شود به درس خارج اصول جلسه 14 تاریخ 19/7/1402
مرحوم نائینی و اقای کاظمینی این را قبول دارند که اگر قول لغوی وثوق آورد، اگر گفت فلان معنا برای فلان لفظ است، اگر مطمئن شدیم، این سبب میشود که اطمینان پیدا کنیم که ظهور نیز همین است. بحث در این است که اطمینان شخصی در میان نیست بلکه قرار است که قول لغوی تعبدا حجت شود. اما این حجیت تعبدی اثر ندارد، چون آنکه موضوع اثر است، ظهور عرفی کلام است اما اینکه موضوع له و مستعمل فیه این لفظ فلان معناست، اثری ندارد بلکه باید به ظهور عرفی برسیم. قول لغوی، قول یک متخصص است و ظهور نوعی را ایجاد نمیکند. لذا اگر شارع بگوید قول لغوی حجت است، لغو است و اثر ندارد.
اشکال: اگر لغوی گفت فلان معنا برای فلان لفظ است و بالالتزام بگوییم ظهور نوعی نیز همان معناست و شارع نیز این ظهور را حجت قرار داده.
جواب: اولا ملازمه نیست و اگر لغوی گفت معنای این لفظ همین است، به این معنا نیست که مردم نیز همین را استعمال کردند. ثانیا اگر ملازمه باشد لوازم امارات به نحو مطلق حجت نیست که اگر حجت باشد، در این صورت حجیت قول لغوی ملازمه با حجیت مثبتات دارد. لذا در مثل اماره ید، مثبتات او حجت نیست.
استاد این شبهه را قبول نداشتند. رجوع شود به درس خارج اصول جلسه 14 تاریخ 19/7/1402