عدم جواز فرار از بیماری های مسری

[1972392352]

شاید امام یکی از موارد را فرموده باشد. یعنی در شرایط خاص نباید فرار کرد. اما اگر جنگ و غیره نباشد با مسافرت و به دیار دیگری رفتن خوف این وجود دارد که سرایت مریضی وجود داشته باشد و در این صورت آیا مسافرت حرام نیست؟ مثلا الان کسی که از شهری که کرونا دارد و احتمال عقلائی میدهد که اگر به شهر دیگری برود بیماری سرایت میکند آیا باز هم جایز است که مسافرت برود
پس در شرایط جنگ کما این که امام فرمود نمیتواند فرار کند و ما هم اضافه میکنیم که اگر خوف عقلائی سرایت هم باشد باز هم ممنوع السفر است به خاطر قاعده لا ضرر
شما نگویید که اگر بخواهد در در ان شهر بماند باز هم احتمال مریض شدن دارد. در جواب میگوییم که شخص نمیتواند ضرری که بر او متوجه شده است را به دیگری متوجه کند چرا که خلاف امتنان است

سلام اولا) خود روایت امام صادق علیه السلام که در مقام دفع توهم حذر فرموده: لابأس، به خوبی دال بر جواز خروج از شهر مبتلا به بیماری واگیر دار به شهری دیگر است و کلام شما اجتهاد در قبال نص است. ثانیا) اینجا تعارض الضررین است زیرا لزوم حبس انسانهای مشکوک به بیماری، در شهری موجب ضرر به آنهاست فلذا نمیتوان به لاضرر تمسک کرد. بنابراین اصل برائت در اینجا محکم است.