31-فروردين-1397, 10:10
حضرت استاد در جلسه 90 تاریخ 97/1/26 در رابطه با وحدت سیاق فرمودند:
«برخی گفته‌اند که وحدت سیاق قرینه است بر اینکه مراد متکلم واحد است ولی این حرف تمام نیست و حتی اگر وحدت سیاق را بپذیریم، این وحدت، قرینه بر وحدت اراده‌ی استعمالی خواهد بود ولی دلیلی وجود ندارد که قرینه بر وحدت اراده‌ی جدی هم باشد. به همین خاطر است که در روایات متعدد واجبات و مستحبات در کنار یکدیگر قرار گرفته و بر یکدیگر عطف شده‌اند و هیچ رکاکتی و هیچ خلاف ذوق ادبی بودن و خلاف عرفی بودن این روایات احساس نمی‌شود.»
«برخی گفته‌اند که وحدت سیاق قرینه است بر اینکه مراد متکلم واحد است ولی این حرف تمام نیست و حتی اگر وحدت سیاق را بپذیریم، این وحدت، قرینه بر وحدت اراده‌ی استعمالی خواهد بود ولی دلیلی وجود ندارد که قرینه بر وحدت اراده‌ی جدی هم باشد. به همین خاطر است که در روایات متعدد واجبات و مستحبات در کنار یکدیگر قرار گرفته و بر یکدیگر عطف شده‌اند و هیچ رکاکتی و هیچ خلاف ذوق ادبی بودن و خلاف عرفی بودن این روایات احساس نمی‌شود.»
اللهم عجل لولیک الفرج
