نقد نظریه آیت الله سیستانی در تضعیف روایت فضل بن شاذان

[سید رضا حسنی]

سلام دوست عزیز.
یاد آور می شوم طبق فرموده بزخی از اساتید از جمله استاد انصاری پور به نقل از اساتید خود از جلمه استاد گنجی و (شاید استاد شهیدی را هم فرمودند و بنده در خاطرم نمانده) قبول مبنای حجیت موثوق به خبر ملازمه ای با عدم اعتماد به خبر در صورت وجود غرائب در آن ندارد. چرا که گاهی یک خبر به دلیل مفصل بودن و طولانی بودن، غریب بودن برخی از جملات آن موجب عدم اعتماد به کل آن نمی باشد. به عنوان مثال اگر در حدیث اربع مئه چند جمله غریب به جشم خورد، موجب کنار گذاشتن و عدم اعتماد به تمام خبر نمی شود. در مورد حدیث فضل بن شاذان نیز چنین است. این حدیث یک حدیث مفصل و طولانی و دارای فراز های گوناگون است که غریب بودن یکی دو جمله از آن موجب عدم اعتماد بدان نخواهد شد. به عبارت دیگر کلام شما مبنی بر ملازمه بین حجیت از باب موثوق به و عدم اعتماد به خبر در صورت وجود غرایب، منحصر در اخباری است که کوتاه باشند و یک صدر و ذیل داشته باشند. عین تعبیر حضرت استاد:
«اگر قائل به وثوق مخبری باشیم تبعیض در حجیت ممکن است اما اگر وثوق خبری را قائل باشیم، تبعیض در حجیت جریان ندارد. مگر اینکه روایت اربع مئه یا یک حدیث طولانی مثل فضل بن شاذان باشد. ولی در روایات کوتاه که کلا دو فقره دارد و یک فقره اش قابل بحث نیست. تبعیض نمی شود».