29-دي-1397, 09:39
(27-دي-1397, 00:47)سید محسن حائری نوشته: آیا مقصود ایشان فقط عبادات است یا در تکالیفی که محرز است عبادی نیستند نیز چنین فرمایشی دارند؟!
مثلا در «وجوب انقاذ غریق»، اگر مکلف، غریق را بدون نیت خیر نجات دهد و کاملا قصدش ریا باشد (یا به هر نحوی هیچ نیت خیری در کارش نباشد و یا اصلا کاملا نیتش شر باشد) ایشان ملتزم به این میشوند که این شخص تکلیف انقاذ غریق را عصیان کرده و از این جهت مستحق عقاب است؟
محط بحث ایشان در جایی است که شک شود اگر بدون اختیار و بدون التفات واجبی انجام شود آیا واجب ساقط شده است یا نه؟ ایشان اصل بر تعبدیت میگذارند به این معنا که هنوز واجب ساقط نشده است. یکی از ریشه های این ادعا بحث حسن فاعلی است. یعنی چون در محل بحث حسن فاعلی وجود ندارد در حالی که باید حسن فاعلی در امتثال وجود داشته باشد. اما درجایی که قرینه وجود دارد محل بحث نیست. شاید مثالی که شما فرمودید قرینه بر سقوط باشد.
آیا به ذهن مبارک شما این ادعا درست است یا نه؟ آیا برای امتثال حسن فاعلی لازم است یا نه؟