ولایت مطلقه فقیه، نقضی بر اصل امامت

[مسعود عطار منش]

واقعا جالب است و اسفناک ، انبیا و ائمه علیهم صلوات الله اجمعین صدها سال تبلیغ نمودند تا این را با به ما بفهمانند که : «إن الحکم إلا لله»، بعد با ادعای یک ارتکاز عقلایی -که معلوم نیست از کجا سربرآورده-بخواهیم تمام اینها را زیر پا بگذاریم. به نظرم اگر خود خدا هم صریحا داد می زد که (بندگان من! از احدی غیر امام معصوم اطاعت نکنید)، این کلام را مخالف ارتکاز عقلائی و مطروح می داسنتند! وَ لَوْ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ باباً مِنَ السَّماءِ فَظَلُّوا فيهِ يَعْرُجُون‏ لَقالُوا إِنَّما سُكِّرَتْ أَبْصارُنا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُون

در این که حاکم علی الاطلاق خداست هیچ شکی نیست و انما الکلام در این است که در فهم کلمات این حاکم علی الاطلاق چه روشی را باید دنبال کرد ؛ دو نوع روش فکری وجود دارد :
1- بنشینیم در خانه و با اجرای اصاله العموم و اصاله الاطلاق های غیر واقعی و با جمود به الفاظ به استنباط بپردازیم .
2- تمام تلاش خود را در فهم مراد واقعی شارع و ظهورات واقعی کلام او که در زمان صدور کلام به مخاطب افهام شده انجام دهیم .
خیال می کنم در این مسأله با هم اشتراک نظر داشته باشیم که روش فهم کلمات شارع همان روش عقلائی است و خیال می کنم این مقدار را هم قبول دارید که یکی از واقعیتهای موجود در محاورات عقلائی و شرعی انصراف است . همانطور که مرحوم شهید صدر فرمودند که کلام کاملا متینی هم هست اگر در بین عقلاء یک سیره و روشی بصورت محکم پایه گذاری شده باشد ( نصب سلطان و اعطای حق سلطه او بر مردم ) چون شارع حاکم علی الاطلاق است و به تعبیر شما «ان الحکم الا لله» پس حق رد و امضای همین سیره نیز برای خداست ؛، ایشان می فرماید رادع با مردوع باید تناسب داشته باشد یعنی اگر مردوع یک سیره مستحکم است رادع آن هم باید یک لفظ محکم باشد نه این که بینشیم در خانه و با اصاله الاطلاقهای توهمی سیره های مستحکم عقلائی را ردع کنیم و به تعبیر فنی عمومات و اطلاقات این چنینی نمی منصرف از سیره های مستحکم بوده و اگر حاکم علی الاطلاق بخواهد آن را ردع کند روش عقلائی محاورات این است که نباید به یک عموم و اطلاق این چنینی اکتفاء کند .
یک روش تفکر که دامن عده ای را گرفته استاین است که به راحتی و بدون نظر به واقعیات موجود در محاورات و ارتکازات عقلائی و متشرعی به راحتی اصاله الاطلاق و ... را جاری کرده و در فهم کلمات حاکم علی الاطلاق دچار اشتباه می شوند .
و من هنا یظهر اگر شارع خودش به تعبیر شما داد می زند از احدی غیر از معصومین تبعیت نکنید تناسب رادع و مردوع تأمین میشود و کلام شارع به خوبی فهم میشد و بالتبع از احدی غیر از ایشان تبعیت نمی کردیم .
بنده ادعا نمی کنم حرفم کاملا بدون اشکال است ولی این را می دانم که شما در فهم مراد بنده قصورا یا تقصیر دچار اشتیاه شدید ؛ من نمی دانم کجای حرف بنده این قدر اسفناک است.