30-بهمن-1398, 08:40
استاد حائری دو صورت را تصویر کرده اند :
1- اگر مقصودتان اینست که با قصد باشد که قصد لازم نیست .
2- اگر مقصودتان اینست که نفس فعل متصف به اختیاری بودن باشد که با نفس تشریع اباحه حاصل میشود .
به نظر می رسد حالت سومی وجود دارد که نه قصدی است و نه با نفس اباحه حاصل می شود و آن عبارت از اینست که شخص علیرغم میل درونی ، خود را ملتزم به یک طرف می کند و همین که میل درونی وی بر خلاف التزام عملی اوست مصلحت ترخیص را از وی فوت می کند بنابراین او باید به میل درونی اش عمل کند و این عمل به میل درونی و نفسانی نه با نفس تشریع اباجه حاصل می شود و نه امری است که نیاز به قصد داشته باشد .
فکر می کنم مراد استاد لاریجانی همین مطلب باشد .
1- اگر مقصودتان اینست که با قصد باشد که قصد لازم نیست .
2- اگر مقصودتان اینست که نفس فعل متصف به اختیاری بودن باشد که با نفس تشریع اباحه حاصل میشود .
به نظر می رسد حالت سومی وجود دارد که نه قصدی است و نه با نفس اباحه حاصل می شود و آن عبارت از اینست که شخص علیرغم میل درونی ، خود را ملتزم به یک طرف می کند و همین که میل درونی وی بر خلاف التزام عملی اوست مصلحت ترخیص را از وی فوت می کند بنابراین او باید به میل درونی اش عمل کند و این عمل به میل درونی و نفسانی نه با نفس تشریع اباجه حاصل می شود و نه امری است که نیاز به قصد داشته باشد .
فکر می کنم مراد استاد لاریجانی همین مطلب باشد .
